 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/311
K: 1985/119
T: 20.02.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "muarazanın men'i ve tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli 2.Sulh Hukuk mahkemesince davanın reddine dair verilen 16.7.1982 gün ve 1053466 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 22.11.1982 gün ve 10187-10338 sayılı ilamı ile "... Dava konusu bağımsız bölüm tapu kaydında ve yönetim planında mesken olarak kayıtlı bulunduğu halde davalı ticari şirkete işyeri olarak kiraya verildiği ve sözleşmesinde de depo ve imalathane olarak kullanılacağının yazılmış bulunduğu anlaşılmasına göre ve ticarethaneler için büro niteliği iddiası yerinde görülemiyeceğinden davanın kabulü gerekirken reddi yolunda karar verilmesi doğru bulunmamıştır..." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davacı vekili
Hukuk Genel kurulu kararı :
Kat Mülkiyeti Kanununun 24. maddesinin 1 ve 2. fıkraları hükmünce "Anagayrimenkulün kütükte mesken iş veya ticaret yeri olarak gösterilen bağımsız bir bölümünde hastane dispanser, klinik, poliklinik niteliğinde olmayan muayenehaneler bu hükmün dışındadır.
Anagayrimenkulün kütükte mesken olarak gösterilen bağımsız bir bölümünde sinema, tiyatro, kahvehane, gazino, payvon, bar, kulüp, dans salonu ve emsali gibi eğlence ve toplantı yerleri ve fırın pastahane, süthane, gibi gıda ve beslenme yerleri ve imalathane boyahane basımevi dükkan galeri ve çarşı gibi yerler ancak kat malikleri kurulunun oybirliğiyle vereceği kararla açılabilir."
Maddenin 1. fıkrası anagayrimenkulün kütükte mesken olarak gösterilen bağımsız bir bölümünde meskenden gayri bir amaçla kullanma konusunda gene yasaklayıcı bir hüküm getirmiş ancak kat maliklerinin oybirliği ile verecekleri bir kararla aksine hareket etmelerine de cevaz vermiştir. Buna göre kütükte mesken olarak gösterilen bağımsız bir bölümde sinema, tiyatro, kahvehane, gazino, pavyon, bar, kulüp, dans salonu ve emsali gibi eğlence ve toplantı yerleri ve fırın, lokanta, pastahane, süthane gibi gıda ve beslenme yerleri ve imalathane, boyahane, basımevi, dükkan, galeri ve çarşı gibi yerler açılamaz; ancak kat malikleri oybirliği ile karar verirlerse bu gibi yerler açılabilecektir. 1. fıkrada olduğu gibi burada da yasak kapsamı sınırlı bir biçimde belirlenmemiş benzer yerler de aynı hükme tabi tutulmuştur. Yasa koyucunun bu fıkra ile kat maliklerinin ailenin huzur ve sükununu koruma amacı güttüğü açıktır. Şu husus özellikle belirtilmelidir ki 24. maddenin uygulama alanı tayin olunurken genel bir kural konulması maddenin düzenleme biçiminden de anlaşılacağı üzere mümkün değildir.
Herhangi bir uyuşmazlıkta "büro" adı altında kullanmaya cevaz verilmesi tüm uyuşmazlıklarda büro olarak kullanmaya cevaz verildiği yolunda bir görüşün benimsenmesi uygulamada 24. maddenin yukarda değinilen amacıyla bağdaşmaz sonuçların doğmasına yol açar. O halde bu konuda somut olaylar açısından genel bir kural konulamıyacağı esasından hareket olunarak her olay kendi koşulları içerisinde 24. maddenin güttüğü amaç ışığında değerlendirilerek sonuca gidilmelidir.
Olayda her ne kadar bozma kararında belirtildiği biçimde sözleşmede bağımsız bölümün depo ve imalathane şeklinde kullanılacağı hakkında bir açıklama yoksa da dosya kapsamından öngörülen ticari büro olarak kullanma biçiminin 24. maddenin 2. fıkrasındaki yasak kapsamına girecek niteliği haiz bulunduğu sonucuna varılmaktadır. Bu nedenlerle direnme kararının bozulması gerekir.
SONUÇ : Davacı vekilinin itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 20.2.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.