 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/307
K: 1985/130
T: 27.02.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bornova Asliye 1. Hukuk mahkemesince davanın reddine dair verilen 22.6.1982 gün ve 142-223 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 26.10.1982 gün ve 39/4-4177 sayılı ilamı:
(..Davacının daha önce tescil ettirdiği ticaret ünvanına dahil olan koç kelimesini davalı bihalare kendi ticaret ünvanına dahil edip uyuşmazlık konusu ticaret ünvanının tescilini temin etmiş bulunmaktadır. Mahkemece alınan bilirkişi raporlarının da açıkça belirtildiği gibi (koç) kelimesi her iki ünvanda da esaslı unsur (vurgu kelimesi) olup, bu kelimenin davalı tarafından kullanılmasının orta seviyedeki kimselerin kolaylıkla yanılgıya düşmelerine ve bu yüzden davacının müşterilerinin azalmasına ve dolayısıyle zarara uğramasına yol açacağının kabulü ile esas yönünden gerekli incelemeye girişmek gerekirken, aksine bazı düşüncelerle iltibasın mevcut olmadığı kabul edilerek yazılı olduğu şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Buna göre mahkemece iltibas durumu gözönünde tutularak işin esasına girilmesi ve TTK.nun haksız rekabete ilişkin 57. ve müteakip maddeleri uyarınca gerekli incelemenin yapılıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve HUMK.nun 2494 sayılı yasa ile değişik 438/2. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddine karar verilip, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 27.2.1985 gününde oybirliğiyle karar verlidi.