 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/246
K: 1985/83
T: 13.02.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Sivas İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 17.11.1981 gün ve 1980/1009-1981/189 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 5.5.1982 gün ve 4036-4531 sayılı ilamı: (... 1 - İstek dönemi ile ilgili Toplu İş Sözleşmesinin 85. maddesinde kıdem tazminatının İş Yasasının 1927 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde tesbit edilen esaslar dahilinde ödeneceği öngörülmüştür.
14. maddede kıdem tazminatını gerektiren ayrılış halleri sayılmış bunlar arasında İş Yasasının 16. maddesindeki nedenler dışındaki istifa haline yer verilmiştir. Davacının sicil dosyasında ise; 25.7.1965-15.9.1973 arası hizmeti sonunda piyasada serbest iş yapacağından istifa ettiğine dair bir dilekçesi mevcuttur. Bu nokta üzerinde durularak davacı eski hizmetinden istifa suretiyle ayrılmışsa, bu sürenin Yasa ve Toplu Sözleşme hükümlerine göre, kıdem tazminatı hesabında dikkate alınmasına olanak bulunmamaktadır.
2 - Kabul şekline göre, hüküm altına alınan miktar içinde izin parasının da bulunduğu anlaşılmaktadır. Oysa karar yerinde izin kullanıldığından izin parasına ilişkin isteği reddedilmiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuka Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği düşünüldü:
KARAR : 1475 sayılı Yasanın 1427 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde ise hangi hallerde kıdem tazminatı ödeneceği açıklanmıştır. İstifa hali burada sayılanlar arasında yoktur. Bu nedenle, iş aktinin istifa suretiyle sona erme sayılanlar arasında yoktur. Bu nedenle, iş aktinin istifa suretiyle sona erme hali, kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyen nedenlerdendir. Bu yön ayrıca 2320 sayılı Yasa ile de cezai müeyyide altına alınmıştır. Anılan Yasanın yasaklayıcı hükmü yalnız tavan sınırlamasıyla ilgili değil, kıdem tazminatı esaslarını da kapsamaktadır. Bu itibarla Toplu İş Sözleşmesinin istifa edenlere de kıdem tazminatı ödeneceğine ilişkin hükmü geçersizdir.
Bu sebeplerle ve Özel Daire bozma ilamında gösterildiği gibi davacının sicil dosyasında bulunan 1. çalışma dönemine ilişkin ayrılış dilekçesi üzerinde durularak gereken araştırma, inceleme yapılarak sonucu uyarınca karar verilmelidir.
Yukarıda açıklanan ve Özel Daire bozma ilamında gösterilen nedenlere göre usul ve Yasaya uygun olmayan direnme kararının bozulması gerekir.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 13.2.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.