 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/12-346
K: 1985/23
T: 23.1.1985
2004/m.82
Taraflar arasındaki "şikayet" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ( İSTANBUL ) 4. İcra Tetkik Mahkemesince davanın reddine dair verilen 8.6.1982 gün ve 1982/894-1057 sayılı Karanın incelenmesi müşteki vekili tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 21.9.1982 gün ve 1982/6011- 7053 sayılı ilamı:
( ...İcra takibi, Bakırköy 7. Asliye Hukuk Hakimliğinin 15.7.1981 tarih ve 1981/14 Esas sayılı kesinleşmiş kamulaştırma bedelinin tahsiline dair kararına dayanılarak yapılmıştır.
Haczedilen paraların 715 sayılı Yasa gereğince müşteki belediye lehine tahsis edilen fonda mevcut para olduğundan anlaşmazlık yoktur. 775 sayılı Yasaya göre belli bir amaca yönelik olarak tahsis edilmiş para Devlet malı hükmünde olup, haczi kabul değildir.
Temyiz olunan mercii kararının gerekçesinde de tahsis edilmiş bu paranın haczinin mümkün olmadığı kabul edilmekte, ancak bu yasa uyarınca kamulaştırılan 775 sayılı Yasaya göre haczi mümkün olmadığından takip konusu alacağın 775 sayılı Yasaya göre kamulaştırılan yerin kamulaştırma bedeli olması sonuca etkili olamaz.
Bu nedenle haczedilmezlik şikayetinin kabulü gerekirken yazılı şekilde reddolunması isabetsizdir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
KARAR : Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
İstanbul Belediyesi Mesken ve Gecekondu İşleri Müdürlüğünce alacaklıya yazılan yazıda haczedilen paranın kamulaştırma parasının ödenmesi için gönderildiği yazılıdır. Alacaklının kamulaştırma parasının ödenmesi için gönderildiği anlaşılan paranın haczinde 1580 ve 775 sayılı yasalara aykırı bir durum söz konusu değildir. Bu nedenlerle Usul ve Yasaya uygun olan direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Müşteki vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, üçte ikiyi geçen çoğunlukla 23.1.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.