DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Çatalca Asliye 2. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 23.3.1982 gün ve 86/54 sayılı kararın incelenmesi, davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 2. Hukuk Dairesini 16.7.1982 gün ve 5849 - 6406 sayılı ilamı ile; (...Terk sebebine dayanarak boşanma davası açmak hakkı sadece kocaya ait olmayıp, bu tür davanın kadın tarafından da açılması mümkündür. Ancak, kadın kocaya gönderdiği ihtarda eşinin bağımsız ev hazırlayıp kendisini o yere çağrılmasını isteyebilir. Kadın, kocanın bağımsız ve döşeli ev hazırlayıp kendisini çağırmasını istemiş, bu yolda kocaya ihtar gönderilmiştir. O halde iddianın bu çerçeve içinde değerlendirilmesi, delillerin toplanması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Bu yönün gözetilmemiş olması uslu ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden: Davacı vekili.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR: Davacı vekili, müvekkilinin davalı olan kocası ve annesi tarafından evden kovulduğunu, işçi olarak Almanya'ya gittiğini, bu safhada kocası aleyhine geçimsizlik nedeniyle açtığı boşanma davasının reddedildiğini, davalı kocanın bağımsız bir evi evlendiğinden itibaren açmayıp annesi evinde oturduğunu, Almanya'dan döndükten sonra ihtar çekerek davalı kocanın kendi yanına gelmesini veya bağımsız bir ev tutarak karısını davet etmesini istediğini ancak davalının bunlara da uymadığını iddia ile terk nedeniyle boşanmaya karar verilmesini istemiştir.

Davalı cevabında, kocanın evin reisi olup ortak evi seçme hakkının da kocaya ait olduğunu, karının eve davet etme hakkı olmadığını, evi davacının terk ettiğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir. Ayrıca ihtar dosyasında da, ihtar gönderilirken yol parası yatırılmadığını ileri sürmüştür.

Mahkeme, ikametgahın seçiminin kocaya ait oldğu, evvelce açılıp red edilen boşanma davasının davacıya ayrı yaşama hakkı vermediği davacının ev tutarak davalı kocayı eve davet etmesinin haklı bir sebebe dayanmadığı ve Yasanın amir hükümlerine aykırı bulunduğu gerekçesiyle davayı red etmiş, Özel Daire terk sebebiyle boşanma davasının kadın tarafından da açılabileceği nedeniyle kararı bozmuş, mahkeme direnmiştir.

Medeni Kanun'un 152. maddesi hükmünce evin seçimi gerçekten kocaya aittir. Ancak koca bu haklarını kullanırken objektif iyi niyet kurallarına uygun hareket etmek zorundadır. Seçilecek evinde bağımsız olması gerekir. Koca, karısını kendi anne ve babasıyla birlikte bir evde oturmaya zorlayamaz.

Medeni Kanun'da öngörülen terk nedenine dayanan boşanma davası açma hakkı sadece kocaya değil kadına da tanınmış bir haktır. Davacı kadın olayda, kocanın Medeni Kanun'un 152. maddesi uyarınca bağımsız ev hazırlamadığını idia ile bu konuda kocaya ihtar göndermiştir. Kadının bu yolda ihtar göndermesine yasal bir engel bulunmamaktadır. O halde deliler toplanıp incelenerek sonucu uyarınca karar verilmek ve bu nedenlerle de Hukuk Genel Kurulunca da benimsenin Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı icabettirir.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda ve Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K. nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 6.3.1985 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972