DAVA : Nafaka borcunu ödememekten sanık Ahmet'in hükümlülüğüne dair İstanbul 4. İcra Ceza Mahkemesi'nden verilen 23.8.1982 gün ve 40-263 sayılı hüküm sanık vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 12. Dairesi'nce incelenerek 25.11.1982 gün ve 8555-8718 sayılı ilam ile onanmasına karar verilmiştir.

C.Başsavcılığı'nın CMUK.nun 322. maddesi uyarınca özel dairenin onama kararına itiraz etmesi, onama kararının kaldırılması ve hükmün bozulması istemini bildiren 17.1.1983 gün ve 10 sayılı itiraznamesiyle dosyanın 1. Başkanlığa gönderilmesi üzerine; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Nafaka borcunu ödememek suçundan sanık Ahmet'in yapılan yargılaması sonunda, İstanbul 4. İcra Ceza Mahkemesi'nce, 24.3.1982 gün ve 2/46 sayı ile İİK.nun 344. maddesi gereğince 1 ay 10 gün hapis cezasıyla tecziyesine ilişkin hüküm, 12. Hukuk Dairesinin 26.9.1982 gün ve 5314-5888 sayılı kararıyla onanarak kesinleşmiştir.

Kesinleşen bu kararın infazı sırasında borçlu- sanık, takibe konu icra borcunu ödediğinden bahisle İİK.nun 354. maddesi uyarınca cezanın düşmesini ve geriye kalan ceza için de 647 sayılı yasanın dikkate alınarak bu cezanın paraya çevrilmesini talep etmesi üzerine İstanbul 4. İcra Tetkik Mercii 23.8.1982 gün ve 27-46 sayı ile: ( Sanık hakkındaki cezanın mahkeme masrafı ve vekalet ücretine halel gelmemek kaydıyla İİK.nun 354. maddesi gereğince yarı nisbetinde indirim yapılması gerekmesi, sanığın temyizi üzerine hükmün onanmış olması, bu takdirde cezanın tamamının ortadan kaldırılamayacağı 647 sayılı kanunun 4 ve 6. maddelerinin kararın kesinleşmesinden sonra uygulama yeri olmaması sebepleri karşısında hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Bu karara karşı itiraz yoluna başvuran C.Başsavcılığınca :

Borçlu sanık hakkında daha önce verilmiş ve kesinleşmiş bir ay 10 gün hafif hapis cezası mı, yoksa İİK.nun 354/2. maddesinin tatbiki sonucu yarıya düşürülmesi ile infazın 20 gün hafif hapis cezası üzerinden yapılmasına dair son mercii kararı mı nihai hüküm olarak esas alınacaktır.

Son mercii kararında açıklandığı üzere, artık 1 ay 10 günlük hürriyeti bağlayıcı cezanın değil, yapılan indirimle 20 günlük hürriyeti bağlayıcı cezanın infazı sözkonusu olacağına göre; sanığın adli sicil fişinde bu miktar esas alınacaktır. Ayrıca, ileride TCK.nun 81. maddesinin tatbiki sözkonusu olduğundan da bu 20 günlük ceza miktarı üzerinden uygulama yapılacaktır. Demek ki, sadece 20 günlük hürriyeti bağlayıcı cezaya ait mahkumiyet kararı geçerli olacaktır. Bu durumda davanın esasını teşkil eden ve nihai mahiyetteki 20 günlük hürriyeti bağlayıcı cezanın miktarı esas alınıp 2248 sayılı yasa ile değişik 647 sayılı yasanın 4. maddesinin tatbik edilmemesi haksız bir sonuç doğrucaktır. Zira anılan yasanın 4. maddesinde açıklandığı üzere; suç tarihinden önce para cezası veya tedbire çevrilmiş olsa dahi hürriyeti bağlayıcı cezaya mahkum edilmemiş olanlar hakkında, 30 güne kadar hürriyeti bağlayıcı cezalar yasanın öngördüğü şekilde para cezasına çevrilmesi zorunluluğu getirilmiş olmasına göre, sabıkası olmadığı anlaşılan sanığın 20 gün hürriyeti bağlayıcı cezasının da para cezasına çevrilmesi zorunluluğunun dikkate alınması gerekirdi.

647 sayılı kanunun "Cezaların İnfazı Hakkındaki Kanun" olarak adlandırılmasından da meselemiz bakımından şu önemli sonuç ortaya çıkmaktadır. Son mercii kararında sanık hakkında 20 gün hürriyeti bağlayıcı cezanın infazına karar verilirken, mahkemece infazına karar verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın miktarına göre 2248 sayılı yasanın uygulama açısından getirdiği yasal sorumluluğun dikkate alınması gerekirdi.

Açıklanan nedenlerle özel daire kararının kaldırılması ve 647 sayılı kanunun 4. maddesinin uygulanmasına ilişkin itirazımız doğrultusunda karar verilmesi talep olunmuştur.

647 sayılı yasanın 2248 sayılı yasa ile değişik 4. maddesinde suç tarihinden önce para cezasına veya tedbire çevrilmiş olsa dahi, hürriyeti bağlayıcı cezalarla suç tarihinde 18 yaşını ikmal etmemiş olanların mahkum edildikleri kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezalar, yasada yazılı ceza ve tedbirlerden birine çevrilir ) hükmüne yer verilmiştir.

647 sayılı yasa isminden de anlaşıldığı üzere "Cezaların İnfazı"na ilişkin bir yasadır. Sanıklara hükmedilen cezaların "30 günlük" yasal haddi aşıp aşmadıklarının tayininde çeşitli yasal indirimler yapıldıktan sonra infazına karar verilen ceza miktarı esas tutulur.

Sanık hakkında, mahkumiyetine ilişkin nafaka borcunu ödediği için İİK.nun 354/2. maddesinin uygulanması suretiyle yeni bir hüküm kurulduğu bu hükümle sanığın "kalan 20 günlük hapis cezasının infazına" karar verildiği gözönünde tutularak sanığa verilen hapis cezasının 647 sayılı yasanın 4. maddelerinde yazılı ceza ve tedbirlerden birine çevrilmesi gerektiğinden C.Başsavcılığı itirazının kabulüne karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; C.Başsavcılığı itirazının kabulü ile 12. Hukuk Dairesinin 25.11.1982 gün ve 8555-8718 sayılı kararının kaldırılmasına, Yerel Mahkeme hükmünün BOZULMASINA, 28.2.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972