 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/9114
K: 1983/10664
T: 15.12.1983
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ve ücret alacağı ile sosyal haklar karşılığının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı davalıya ait işyerinde mevsimlik işçi olarak 1975 ile 1981 yılları arasında çalıştığı 1982 iş mevsiminde davalının iş kanununu 24 ve toplu iş sözleşmesinin 27/b. maddesi gereğince davacıyı işe çağırmadığını, böylece 1982 sezonunda davalının davacıya ücretsiz izne tabi tuttuğunu daha sonrada Bölge Çalışma Müdürlüğünün tahkikatı üzerine sorumluluktan kurtulmak amacıyla davacıyı 15.12.1982 tarihinde işe çağırdığını böylece davacının 1.4.1982 ile 30.9.1982 tarihleri arasında ücret ve sosyal haklardan mahrum kaldığını, bunun istenmesine rağmen ödenmediğini ve böylece iş akdinin kanunun 16. maddesi gereğince feshedilmiş sayılacağını ileriyle sürmüştür.
Taraflar arasında davacının mevsimlik işçi olduğu ve iş mevsiminin Nisan başında başlayıp Eylül sonunda bittiği ihtilaflı değildir.
İş Kanunun 24/3. madde hükmüne göre mevsimlik işçilerede 24. madde hükmünün uygulanması gerekmektedir. Bu hüküm ile işçi işin başlaması halinde işe alınmayı isteme hakkına sahiptir. Ancak davalı davacıyı yeni dönemde işe davet etmemiştir. Şu halde iş akdinin davalı tarafca mevsim başında haklı olmayan sebeblerle feshedildiğini kabul etmek gerekir. İşçinin çalışmadığı hangi sürelerin çalışılmış gibi sayılacağı kanunda gösterilmiştir. Söz konusu olayda mevsimlik işçi olan davacının işe çağrılmadığı mevsimi çalışılmış gibi kabul etmek mümkün bulunmadığı gibi, bu süre için işçinin ücret vesair hakları istemeside mümkün değildir. Bu yön dairemizin 26.11.1980 tarih 11844/12214 sayılı kararında da vurgulanmıştır.
Şu halde davacının çalışmadığı dönem için ücret, yemek parası ikramiye, yakacak parası, giyim parasının hüküm altına alınması doğru olmadığı gibi bu sürenin kıdem ilavesi suretiyle kıdem tazminatı hesabıda yanlıştır.
SONUÇ : Yukarıda gösterilen sebeplere binaen mahalli mahkeme kararının davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 15.12.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.