 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/6648
K: 1983/7790
T: 06.10.1983
DAVA : Davacı fazla çalışma parası ile ücret ve sosyal haklar karşılığının ödetilmesine karar verilmesi istemiştir. Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1475 Sayılı İş Kanununun 61. maddesine göre genel olarak iş süresi haftada en çok 48 saattir. Bu süre haftada 6 işgünü çalışılan işlerde günde 8 saati geçmemek üzere düzenlenebilir. Buna göre 35. madde de dikkate alındığında ve haftada 48 saatin üzerindeki çalışmalar fazla mesai sayılabilir. Öteyandan hizmet akitleri ve toplu iş sözleşmeleriyle günlük çalışma süresi 8 saatin altında olarak kararlaştırılabilir. Ancak kararlaştırılan süreden daha fazla bir çalışma varsa günlük 8 saati geçmedikçe fazla mesai iddiasında bulunulamaz. Böyle bir durumda sadece normal ücret üzerinden talep hakkı doğar.
Davada sözkonusu edilen toplu iş sözleşmesinin ilgili maddesinde iş süresinin bir saatlik yemek ve ara dinlenmesi dahil günde 8 saat olduğu yazılıdır. Buna göre günlük çalışma süresinin 7 saat olarak kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır. Davacı, günde 8 saat çalıştırıldığını ileri sürerek fazla mesai istemiştir. Gerçekten davacının 7 saat üstünde çalıştırıldığı gerçekleştiği takdirde yukarıda açıklanan kural karşısında bu çalışmanın normal ücretini alabilir. Bu çalışmanın fazla çalışma olarak kabulü doğru olamaz. Mahkemenin aksine görüşle 7 saati aşan çalışmayı fazla mesai kabul ederek zorunlu ücrete karar vermiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 6.10.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.