 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/5560
K: 1983/8586
T: 26.10.1983
DAVA: Davacı, temettü ikramiyesinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davalı (A) Akmaryakıt Dağıtım A.Ş. kamu kuruluşlarının da iştiraki ile Türk Ticaret Kanunu'nun anonim şirketlerinin kuruluş hükümlerine göre kurulmuş bir anonim şirkettir. Gerçekten Şirket Ana Sözleşmesinin 38. maddesinin (D) bendiyle, şirket personeline brüt 3 maaşı geçmemek üzere safi karının % 5'inin temettü ikramiyesi olarak dağıtılmaı kararlaştırılmış, uygulama da bu yolda sürdürülmüştür.
Ancak dosyadaki bilgilerden şirketin 1982 yılı olağan genel kurulunun 29.3.1982 günlü toplantısında şirket ortaklarından Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı temsilcisinin önerisi ile 1981 yılı safi karının tamamının Türk Ticret Kanunu'nun 469. maddesi gereğince ihtiyati yedek akçe olarak ayrılmasının kararlaştırıldığı ve bu kararın yetkililerce iptali yoluna gidilmeyerek kesinleştiği daha sonra da, yine Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığının isteği ile olağanüstü genel kurul toplantısının yapıldığı ve 22.10.1982 tarihinde şirket anasözleşmesinin karın tevzii ile ilgili 38. maddesinin eski metindeki "... çalışanlara... temettü ikramiyesi ayrılır" hükmünün, "... temettü olarak dağıtılabilir" şeklinde değiştirerek tescil ve ilan edildiği anlaşılmaktadır. Şirket buradaki takdir hakkını daha önce kararla safi karın dağıtılmayacağı yönünde belirtmiştir.
Türk Ticaret Kaunununun hükümleri uyarınca alınmış olan bu karara davacı işçinin bir diyeceği olamaz ve pay sahibi olmadığı için de kazanılmış hak iddiasında bulunamaz. O halde, davacı 1981 yılı safi karından temettü ikramiyesi isteyemeyecektir.
Bu itibarla davanın reddi gerekirken kabulü isabetsiz olup, bozmayı icabettirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten dolayı davalı yararına BOZULMASINA, (...) 26.10.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.