 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/2334
K: 1983/4695
T: 12.05.1983
DAVA: Davacı işkazasından doğan tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davacı, davalının işçisidir ve davalının işini yapmakta iken iş kazasına uğramış ve sol elinin iki parmağını kaybetmiştir.
Böyle bir olayda davacı genel çalışma gücünden kayıp oranında uğradığı zararları isteyebilir. Ancak kendisinin zararın meydana gelmesinde kusuru varsa B.K. 44. maddesindeki hüküm uygulanır.
Burda maddi zararın tesbitinde mahkemenin izlediği yöntem de hatalıdır. Bu olayda önce bedeni zarara uğrayan davacının Sosyal Sigortalar Sağlık İşleri tüzüğündeki esaslar dikkate alınarak genel çalışma gücünden kayıp oranının tesbiti, ondan sonra davacının 60 yaşına kadar fiili ondan sonra da emeklilik döneminde ortalama yıllık kazancı gözönünde tutularak, maluliyet oranındaki ömürboyu kazanç kaybının bu konuda uzman bilirkişiye hesap etirilmesi bundan varsa davacının kusuru oranında indirim yapılarak davalının sorumlu olacağı miktarın bulunması gerekir.
Davacının çalışması Sosyal Sigortalara bildirilmemiş olsa bile 506 sayılı Sosyal Sigortalar Yasasının 6. maddesi uyarınca işçi olarak çalışmaya başlamasıyla kanunen sigortalı olacağından ve aynı yasanın 10. maddesine göre sosyal sigorta yardımları yapılması gerekeceğinden, sigortaca yapılmakta olduğu bildirilen işlemin sonucu beklenerek bu kaza dolayısıyle bir gelir bağlandığı takdirde bu gelirin peşin sermaye değerinin maddi zarardan düşülmesi icabeder.
Mahkemenin az önce açıklanan ilke ve yöntemle bağdaşması mümkün olmayan kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA,peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 12.5.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.