 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/1992
K: 1983/4217
T: 28.04.1983
DAVA : Davacı, iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla, toplanan delillere ve gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı iş kazasından sonra aynı işte aynı ücretle çalışmakta ise buradaki maddi zararın hukuki dayanağı aynı işi yaparken genel iş gücünden kayıp yüzdesine göre daha fazla efor (güç) sarfedeceğinden kaynaklanmaktadır. Bu fazla güç sarfı ise sadece hizmet akdinin konusu olan işini yaparken olmaktadır. Bu da iş karşılığı ücreti etkiler. İkramiye ve diğer sosyal haklar için fazla güç sarfı söz konusu olmadığından tazminat hesabına dahil edilmesi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten davalı yararına BOZULMASINA,(...) 28.4.1983 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
İş kazası ve meslek hastalığına ilişkin maddi zarar hesaplarında geniş anlamdaki ücretin nazara alınacağı bilinmektedir.
Geniş anlamdaki ücretin, para ve para ile ölçülmesi mümkün akdi ve kanundan doğan menfaatleri de kapsadığı yine bilinen bir gerçektir.
Öte yandan bir kimsenin bir işyerinde birim olarak belirli bir zaman içindeki çalışmasından dolayı elde ettiği ücret ve menfaatler toplamını, beden gücü tamamiyetine göre o birim zaman içinde sağladığı verimin karşılığı olarak düşünmek icabeder.
Beden gücünde bir azalma olduğu takdirde o birim zaman içindeki verimde o oranda azalacam ve dolayısıyla bu azalma ücret ve diğer menfaatlere de menfi yönde yansıyacak demektir. Bu durumda olan bir kimse, menfaatlerinde bir azalma olmaksızın işine devam etmek isterse, yine o oranda fazla çaba sarfetmek zorunda akalcaktır.
Böylece fazla çaba sarfı, bir kimsenin aynı menfaatle işine devamını sağlayan bir faktör olarak ortaya çıkacaktır. Böyle olunca fazla çaba (efor)'un, ücret yanında diğer menfaatleri de kapsadığını kabul etmek gerekecektir. Bu itibarla menfaatlerinde bir azalma olmaksızın işyerinde çalışmasına devam eden bir kimsenin maddi zararının hesabında bir kımım yan ödemeleri fazla çaba sarfı dışında tutmak doğru olmayacaktır.
Mahkemenin bu esaslara uygun olarak vermiş olduğu kararın onanması oyundayız.