 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/1869
K: 1983/3189
T: 11.04.1983
DAVA: Davacı gecikme zammının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme bozmaya uyarak isteği reddetmiştir.
KARAR: Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Davacı toplu iş sözleşmesinden doğan gecikme tazminatını istemiş, kabulüne dair karar gecikme tazminatına esas alınan kıdem tazminatının miktarına etkili olacak itirazların incelenmesine işaret ederek davalı yararına bozulmuştur.
2- Uyulan bu bozma kararında işaret edilen davalı itirazlarının İş Yasasının 1927 sayılı yasa ile değişik 14. maddesindeki esaslar ile olay tarihinde yürürlükte olan toplu iş sözleşmesi hükümleri esas alınarak incelenmesi gerekir. Davacı 26.6.1978 tarihinde emekli olduğuna göre, 23.10.1980 tarihinde yürürlüğe giren 2320 sayılı Yasanın olayda uygulanması mümkün değildir. Bu yasa dışındaki değerlendirmede ise davacının 18.8.1952-16.11.1972 arası hizmetinin işyeri ile alakası olmayan bir suçlama ile tutuklu olması nedeniyle sona erdirilmiş bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu hal İş Yasasının 17/III. fıkrasındaki zorunluluk halini oluşturduğunun düşünülmesi icap eder. Mahkemenin bu esaslara uymayan kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten davacı yararına BOZULMASINA, 11.4.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.