 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/10497
K: 1984/979
T: 06.02.1984
DAVA: Davacı, kıdem tazminatı, ikramiye ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılarla, toplanan delillere ve gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Sabit görülen dava uyarınca, mahkemece hüküm altına alınan kıdem tazminatı için gerekçe gösterilmeden 15.6.1982 tarihinden itibaren % 5 ve 29.7.1983 tarihinden itibaren ise % 40 faiz yürütülmesi öngörülmüştür.
30.7.1983 tarihli resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 2869 sayılı Kanun İş Kanununun 14 üncü maddesini değiştirerek kıdem tazminatı gecikmelerinde en yüksek mevduat faizine hükmedileceğini kabul etmiştir.
Ancak davacı, dilekçesinde alacağı için % 5 yasal faiz isteğinde bulunmuş ve yargılama sırasında harcını ödemek suretiyle ek dava şeklinde gecikme süresi için ödenmeyen süreye göre mevduata uygulanan en yüksek faizin hükme bağlanması için istekte bulunmamıştır. Bu isteğin açılmış davanın kapsamı içinde olduğu söylenemez. Açıklanan nedenlerle hüküm bu yönü itibariyle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz oluna kararın yukarıda II nci bentte yazılı nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, (...) 6.2.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.