 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/10381
K: 1984/969
T: 06.02.1984
DAVA: Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme,isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR: Davalı, 10.4.1963 tarihinde işe girmiş, 9.7.1965 tarihinde rapor almış, raporlu ve istirahatli süre 31.8.1966 tarihine kadar devam etmiş, bu tarihte hizmet akti işveren tarafından feshedilmiş, müracaatı üzerine 8.12.1966 tarihinde tekrar işe alınmış 23.6.1982 tarihine kadar çalıştıktan sonra bu tarihte emekli olmuştur.
İşveren 8.12.1966 ile 23.6.1982 tarihleri arası için kıdem tazminatını ödemiş, önceki süreyi kıdem tazminatında nazara almamıştır.
İlke olarak uzun süre devam eden raporlu ve istirahatli süreler çalışılmış gibi hallerden sayılmaz. Bu nedenle kıdem tazminatı hesabında hizmet süresine dahil edilemez. Yargıtay içtihatları bu yöndedir. Davacı 13 ay 22 gün raporlu ve istirahatli kalmıştır. Davacının o tarihteki hizmet süresi dikkate alındığında bunun uzun bir süreyi oluşturduğunun kabulü gerekir. Böyle olunca kıdem tazminatında nazara alınamaz.
31.8.1966 ile tekrar işe alındığı 8.12.1966 tarihleri arası için ise, çalışması olmamıştır. Bu tarihte iş akdi yeniden kurulmuştur. Bu nedenle anılan sürede kıdem tazminatı hesabına dahil edilemez.
Mahkemenin yazılı düşünce ile 9.7.1965 ile 8.12.1966 tarihleri arası süreyi kıdem tazminatından saymış olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, (...) 6.2.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.