 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1983/10311
K: 1984/1017
T: 06.02.1984
DAVA: Davacı evvelce açılan alacak davasında saklı tutulan bakiye ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davacı, 11.6.1982 tarihli dilekçe ile davalı şirketten 90.000 TL kıdem, 10000 TL de ihbar tazminatı alarak toplam 100.000 TL'nin tahsilini istemiş, fazlaya dair talep ve dava hakkını saklı tutmuştur. Yerel mahkemece, 407.355 TL. kıdem, 69.692 TL ihbar tazminatı tesbit edilerek fazlaya talep olmadığından istem gibi verilen karar onanarak kesinleşmiştir.
Davacı, 26.9.1983 tarihli dilekçe ile kıadem ve ihbar tazminatı toplam alacağı olarak 407.355,47 TL'den bakiye miktarın tahsilini dava etmiş, bilahare ilk celsede tavanı aşmamak için bakiye alacağı 233.115 TL'ye hasrederek en yüksek mevduat faizini istemiştir. İlk talep kıdem ve ihbar tazminatlarının birlikte tahsilini içermektedir. Bakiye alacak davasındaki talep de aynı mahiyettedir. Talebin sadece kıdem tazminatına hasredildiğine dair bir açıklama da bulunmamaktadır. O halde hüküm altına alınan 233.115 TL. ihbar ve kıdem tazminatlarını kapsamaktadır.
1475 sayılı İş Kanunu'nun 2869 sayılı kanunla değişik 14. maddesi mevduata uygulanan en yüksek faizi yalnız kıdem tazminatları için kabul ettiğinden ihbar tazminatı olarak istenen miktarın tesbit ve tefriki ile mevduat faizinin ihbar tazminatına uygulanmaması gerekmekte olup, aksine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten davalı lehine BOZULMASINA, davalının peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 6.2.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.