DAVA : 1918 sayılı Kaçakçılık Kanununa muhalefet suçundan sanıklar Güngör, Hasan, Alaaddin, Abdurrahman, Metin haklarında açılan kamu davası üzerine, davayı görmenin Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğundan bahisle, mahkemenin görevsizliğine dosyanın görevli Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine dair Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine dair Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesince ittihaz olunan 17.8.1983 gün ve E. 1977/327, K. 1983/139 sayılı karara vaki itiraz üzerine merci sıfatıyle Bilecik Ağır Ceza Mahkemesince ittihaz olunan ve 1918 sayılı kanunun 2867 sayılı kanunla eklenen ek 4. maddenin 1. bendine göre, kaçakçılık suçlarının son soruşturmasının yapılacağı yerdeki mahkemelerin birden çok olması halinde ve davalara o mahkemenin 1 numaralı olanında bakılacağı ve fazla iş olan durumlarda ise, aynı derecede sıra sayısı takip eden mahkemede bakılacağı belirtildiğinden bu durumda Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin öncelikle gerek kendisinin gerekse 1. Ağır Ceza Mahkemesinin iş sayısını tesbit etmesi gerekirken bunu yapmadan görevsizlik kararı verildiğinden ve esasen ek 4. madde sanık lehine bir durum yaratmadığı davayı görecek mahkeme derecesinde değişiklik getirmediği cihetle mekabine teşmil edilemeyeceğinden ve 2867 sayılı kanunla mahkemede görülmesi gerektiğinden bahisle itirazın kabulü ile itiraz konusu kararın kaldırılmasına dair bulunan 12.9.1983 gün ve 1983/72 itiraz sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 25.10.1983 gün ve 66284 sayılı yazılı emre müsteniden dava dosyası C.Başsavcılığının 27.10.1983 gün ve 874 sayılı tebliğnamesiye daireye verilmekle okundu :

Mezkür tebliğnamede :

1918 sayılı Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanunun 2867 sayılı kanunla eklenen ek madde 4. hükmü muvacehesinde itirazın reddi gerektiği nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar ittihazında isabet görülmemiş ve CMUK.nun 343. maddesi gereğince mezkür hükmün bozulması lüzumu yazılı emre atfen ihbar olunmuş bulunmakla gereği görüşülüp düşünüldü :

KARAR : 1918 sayılı Kanunun ek 4. maddesinde yer alan "son soruşturmanın yapılacağı yerdeki mahkemelerin birden çok daireye ayrılmış olması halinde bu davalara o mahkemenin bir numaralı olanında bakılır" hükmü CMUK.nun 1 - 2. maddelerinde konulmuş esas kaidelere ne bir istisna nede aykırı bir hükümdür. Görevli ve yetkili olan mahkeme kesin olarak belirlenmemiştir. Bu husus maddenin 2. fıkrasında açıkca görülmektedir. Kaçakçılık Kanunu ile ilgili davaların iş esas alınarak aynı dereceli Mahkemelerin bir numaralısından sonra gelenleri tarafından da bakılabileceği ifade edilmekle bu tür davaların yalnız bir numaralı olanında bakılmasının şart olmadığı belirtilmiştir. Diğer taraftan bu tür davayı gören mahkemenin başka suçlara ait davalarında görebileceği hükme bağlanırken mahkemenin görev ve yetkisinin sınırlanmadığı vurgulanmıştır.

Maddede; davayı görecek mahkemenin bakabileceği dava sayısı bakımından bir limit yer almadığı gibi maddenin yürürlüğünden önceki uygulama tekrarlanmış ve kaçakçılık davaları yönünden iş sayısı esasına göre bir tevzi sistemi getirilmiştir. Ve bu sistemle de davaların süratle ihtisaslaşmış mahkemelerce görülmesi amaçlanmıştır. İhtisaslaşma sağlanmışken aynı dereceli mahkemelerin görev ve yetkilerinin kısıtlanması yoluna gidilmemiştir. Nitekim bu husus madde gerekçesinde de çok açık bir şekilde "davaların süratlendirilmesi amacı ile ve ihtisaslaşmayı sağlamamak üzere mahkemelerin bazılarının bu davalara tahsisi öngörülmüştür" şeklindeki ifade ile teyit edilmiştir.

Bu amaç doğrultusunda konuya bakıldığında; sonuçlandırılması son aşamasına kadar gelmiş bulunan davaların aynı görev ve yetkiye haiz bir mahkemeden alınıp diğer bir mahkemeye verilmesi, esasen mevcut işe yenilerinin eklenmesiyle davanın uzamasından başka bir sonuç veremeyeceğine göre amaca ters düştüğü görülecektir.

Aynı tür davalar, görev ve yetki bakımından aynı dereceli mahkemelerde bakılacağına göre kamu düzeni yönünden de tereddüdü mucip bir durum bulunmadığı gibi gerek ek 4 gerekse mütakip maddelerde, kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce açılmış olan kaçakçılık suçları ile ilgili davaların bir numaralı mahkemelere devredileceği hususunda bir hükümde yer almamıştır.

İzah edilen nedenlere göre Bilecik Ağır Ceza Mahkemesinin 12.9.1983 gün ve 1983/72 sayılı kararı, usul ve kanuna uygun bulunduğu cihetle C.Başsavcılığının yazılı emre dayanan ihbarnamesi yerinde görülmediğinden REDDİNE, 9.11.1983 günü oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972