Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava, aynı şehir ve belediye hudutları dahilinde oturulabilir konutu olması nedeniyle kiralananın boşaltılması isteminden ibarettir. Mahkemece red kararı verilmiş ve hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı, davalının aynı şehir ve belediye hudutları içerisinde oturulabilir evi olduğunu ileri sürerek 6570 sayılı Kanunun 7. maddesinin son fıkrası gereğince kiralananın boşaltılmasını istemiştir. Davalı ise kiralananda kızının oturduğunu kendisi bakımından oturulabilir bir evi olmadığını savunmuştur; Kiralananın bir ailenin ikameti bakımından oturulabilir olduğu hususunda herhangi bir uyuşmazlık yoktur. 6570 sayılı Kanunun 7. maddesinin son fıkrasının sebep ve amacı bir kimsenin aynı şehir ve belediye hudutları içerisinde evi bulunduğu halde, başkasına ait meskende daha ucuz oturmasını önlemeye yöneliktir. Bu bakımdan madde hükmü mutlaktır. Davalının kızının davalıya ait evde oturmakta bulunması maddenin konuluş amacına göre davalının oturulabilir evi olmadığının kabulünü gerektirmez. Aksi halde, davalının malik olduğu taşınmazın kirada bulunması halinde aynı şekilde yorumlamak gerekir. Bu bakımdan davanın kabulü ile kiralananın boşaltılmasına karar verilmek gerekirken, aksinin kabulü ile yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

Sonuç : Hükmün açıklanan nedenle (BOZULMASINA), 10.10.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972