DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davalı tarafından istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava, temerrüt nedeniyle kiralananın boşaltılması ve 359.838 lira 22 kuruşun tahsili isteminden ibarettir. Mahkemece kiralananın boşaltılmasına ve 359.638 liranın tahsiline karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.

Davacı, 1.1.1981 tarihinden itibaren akaryakıt dahil olmak şartiyle yıllık kira bedlinin 31.12.1981 tarihine kadar 960.283 lira olduğunu ve sözleşme hükümlerine göre bu bedelin dört eşit taksitte ödenmesi gerektiğinden, Ocak, Nisan aylarına ait taksitlerin ödendiğini v Temmuz ayında ödenmesi gereken 240.070 liradan 119.768 liranın ve Ekim taksiti 240.070 liranın ödenmediğini ve her ikisinin tutarı 359.838 lira 22 kuruşun ödenmesi için BK.nun 260. maddesine uygun olarak davalıya ulaştırılan temerrüt ihtarının semeresiz kaldığını ileri sürerek kiralananın boşaltılmasını ve 359.838 lira 22 kuruşun tahsilini bulunduğunu ve sözleşmede ortak gider olarak belirtilen giderlerin tamamının kira parasından madut bulunmadığını, yakıt giderinin belli ve muayyen bir miktarı kapsamadığını ve çıplak kira parasından kendilerinin fazla ödemede bulunduklarını savunmuştur.

Taraflar arasında yapılmış bulunan 21.6.1979 tanzim tarihli ve 5 yıl süreli kira sözleşmesinde, kiralananın tiyatro binası ile birlikte tiyatroya konulan mobilya, seslendirme ve ışıklandırma tesisatı, alet ve edevat, diğer taşınır mallar ile mülkiyti kiralayana geçen tiyatro sahnesi v beyaz perde kiralanmış ve bunların BK.nun 271 ve 272. maddeleri gereğince deftere kaydedilecği ve buna göre teslim edileceği belirtilmiş ve sözleşmenin 11. maddesinin (E) bendinin 3. fıkrasında kirasının kendine teslim edilen kullanmakta olduğu mobilya, tesis, alet malzeme ve diğer taşınır malların tiyatronun işletilmesi için yeterli olduğunu ve kiralayandan bu amaçla başka bir malzeme istemeyeceğin peşinen kabul ettiğini bildirmiştir. Bu duruma göre, kiralananın tiyatro olarak işletilmek şartiyle kiraya verildiği kabul edilmek gerekir. Zira kiralana taşınmaz mal olarak kiralanmamış ve tiyatro olarak smere getiren işletmeye hazır bir tiyatro olarak kiralanmış ve davalının işletme için başka bir malzeme istemmiş olması bu hususa yönelik bulunmuştur. Bu durumda, davacının davalıya temerrüde düşürebilmesi için BK.nun 288. maddesi gereğince davalıya 60 günlük mhil vererek temerrüt ihtarı çekmesi gerekir. Hasılat kirası niteliğindeki kira için BK.nun 260. maddesine dayanılarak çekilen ihtar, hukuki sonuç doğurmaz. Bu cihet nazara alınmadan mahkemenin temerrüdün mevcut olduğunu kabul ederek kiralananın boşaltılmasına karar verilmesi yerinde değildir. Ayrıca davalı 14.3.1983 tarihli dilekçesine eklemiş olduğu makbuz fotokopisiyle, 359.838 lira 22 kuruşu ödediğini savunmuş ve eklenen makbuz fotokopisi bunu teyit etmiş iken, bu husus üzerinde durulmadan mükerrer tahsile neden olacak şekilde 359.6638 lira alacağa hükmedilmesi de, usül ve kanuna aykırıdır.

SONUÇ : Hükmün açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), bozma nedenine göre sair cihetlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve dava tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık ücret tarifesi gereğince takdir olunan 5000 lira mürafaa vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 13.9.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972