DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın boşaltılması isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacılar kendilerine ait dükkanda davalı şirketin kiracı olduğunu ve arkadaşlarından N.Ü.'nün bu yerde kumaş ticareti yapacağını iddia ile mecurun boşaltılmasını istemişlerdir. Davalı vekili, ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığını müvekkilinden açıktan para istendiğini bu kabul edilmeyince işbu davanın açıldığını, ihtiyaçlının boşta olmadığını, babasının dükkanında birlikte çalıştıklarını, kaldı ki kiralananın bulunduğu davacılara ait hanın bir kısım odasının boş olduğunu, bunların birleştirilerek ihtiyaçta kullanabileceğini, Ş. Ticaret Limited Şirketinin kirası altında olan bir yeri muvazaalı olarak P. Kollektif Şirketine kiraladığını, kaldı ki bu kiralananın devir ve ciro yoluyla Ş. Kumaş Ticaret Şirketinden boşaldıktan sonra doğrudan doğruya P. Kollektif Şirketine kiralanmış olduğunu, istenseydi ihtiyaçta kullanabileceğini, savunmuştur. Davacı taraf, iş hanında boş odaları olduğunu, bunları davalıya teklif ettiklerini belirtmiştir. Ş. Kumaş Ticaret Limited Şirketinden devredilen yerin gerçek devre konu teşkil ettiği savunulmuşsa da bu ispat edilememiştir. Kaldı ki, Ş. Kumaş Ticaret Şirketinin kirası altında olan yer, gerekse handa boş bulunan kısımlar sadece M.N.'ye ait olmadığı için onun tasarruf yetkisi de bulunmadığından davalının bu yerlere yönelik savunmaları davaya etkili görülmemiştir. M.N. için ileri sürülen ihtiyaç iddiasının kabulü bakımından, onun boşta olduğu hiçbir iş yapmadığının saptanması gerekir. Halbuki bu şahsın askerden geldikten sonra 1.1.1981'de Ticaret Odasına kaydını yaptırdığı ve işyeri adresi olarak da halen babasıyla birlikte çalıştığı mağazayı gösterdiği, Ticaret Odası yazısıyla sabittir. Bu durum M.N.'nin boşta olmadığını göstermektedir. Dinlenen taraf şahitleri de ihtiyaçlı M.N.'nin babası yanında çalıştığını beyan ettiklerinden bu ifadeler Ticaret Odası yazısını teyit etmektedir. Bu deliller karşısında M.N.'yi işsiz olarak kabul etmek mümkün değildir. Henüz kiralanan boşalmadan orada yapılacak işe hazırlık olsun diye daha önceden M.N.'nin Ticaret Odasına kaydedilmesi de düşünülemez. Davalı şahitleri asıl ihtilafın açıktan davalı taraftan para istenmesinden kaynaklandığını ifade etmişlerdir. Toplanan deliller bir arada değerlendiğinde ihtiyaçlı M.A.'nın işsiz olmadığı sonucuna varılmıştır. 6570 sayılı Yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni olarak kabul etmiştir. İşi olan bir kimsenin ikinci bir iş yapma isteği veya iş değiştirme arzusu tahliye nedeni olarak kabul edilemez. Bu bakımdan sabit olmayan davanın reddi gerekirken aksi görüş ve düşünce ile davanın kabulü usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün BOZULMASINA, 21.4.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972