 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1983/11480
K: 1983/12151
T: 02.12.1983
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava akte muhalefet ve fuzuli işgal nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkemece red kararı verilmiş hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacıyla (M.P.) arasında yapılan 1.2.1976 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin özel şartlar kısmının 3. maddesiyle kiracıya müteselsil kefil olmak şartıyle, kiralananı başkasına devredebilme hakkı tanımıştır. O kiracı kiralananı 2.5.1980 tarihli sözleşmeyle davalılardan (H.A.)'na devretmiştir. Bu devir sözleşmesinde ilk kiracı (M.P.)'nun tüm hak ve yetkilerini (H.A.)'na devrettiği, kiralananda hiç bir ilgisinin kalmadığı, hatta (H.A.)'na kiralananı başkasına devretme yetkisi verildiği açıklanmıştır.
1.2.1976 tarihli sözleşmenin özel 3. maddesi hükmü karşısında devreden (M.P.) davacı alacaklıya karşı kefil durumuna geçmiştir. Yeni kiracı (H.A.)'na asıl kiralayan davacının devir hakkı vermesi söz konusu değildir. Esasen kefalet şartıyle tanınan devir hakkının aynen yeni kiracıya geçtiği de kabul edilemez. Çünkü alacaklı ile kefil olacak kişi arasındaki böyle bir anlaşma diğer bir söyleyişle kefalet anlaşması ancak yazılı şekilde yapılmak gerekir. Eski kefilin bu kefalet borcunu devralan (H.A.)'na naklettiği de söylenemez. Esasen böyle bir savunma da ileri sürülmemiştir. Bu nedenlerle ilk sözleşmedeki kefalet şartlı devir yetkisinin devirden sonra da devam ettiğinin kabulü mümkün değildir. Davacının Tekel Baş Müdürlüğüne yapılan devre muvafakat ettiği (İ.K.)'e yapılan devri 6 aydır bildiği ve ses çıkarmadığı savunmaları incelenip gerektiğinde bu konudaki taraf delilleri de toplanarak varılacak sonuca göre bir karar verilmesi icap ederken yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıdaki nedenlerel BOZULMASINA, 2.12.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.