 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1983/6102
K: 1983/10109
T: 22.12.1983
DAVA : Ayrı ayrı kişilere tehdit mektubu yazarak para istemek suretiyle gasptan sanık ve tutuklu A.A.'in yapılan yargılaması sonunda: TCK.nun 498, 59, 525. maddeleri gereğince sonuç olarak 12 sene 6 ay ağır hapis cezasıyla mahkumiyetine ve bu kadar G.G.G.A. bulundurulmasına ve hakkında TCK.nun 31 ve 33. maddesinin tatbikine ilişkin KAYSERİ 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.6.1983 tarihli hükmün duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından onama isteyen 15.9.1983 tarihli tebliğname ile 26.9.1983 gününde Daireye gönderilmekle tayin edilen günde yapılan duruşma sonunda dosya okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Yapılan yargılamaya toplanan delillere, dosya kapsamıyla duruşma içeriğine göre; sanık A.A. müdafiilerinin sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1 - Sanık A.A.'in mağdurlara hitaben mektup yazarak 1.000.000 lira parayı belirttiği yere bırakmalarını, aksi halde öldüreceğini bildirmesi üzerine, mağdurların durumu polise ihbar edip polisce tertibat alındıktan sonra para ve gazete kağıdından oluşan tuzak parayı istenen yere koydukları ancak sanığın bu parayı almadığı ve tekrar mektup yazıp, ayrıca telefon ederek tehditlerini tekrarlayıp aynı miktar paranın konması için yeni bir yer belirlediği ve bu yerde de polislerce gerekli tertibanı alındığı bu sefer konulan tuzak parayı sanık gelerek aldıktan sonra yakalandığı dosya içeriğinden anlaşılmış olmasına göre eylemin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.2.1983 gün ve esas 1982/6-495, karar 1983/64 sayılı kararında da açıklandığı üzere eksik teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden suçun tamamlanmış olduğunun kabulü,
2 - Ekonomik koşullara, paranın satın alma gücüne ve Yargıtay uygulamalarına göre suç tarihinde talep edilen 1.000.000 liranın pek fahiş yerine normal kabulü suretiyle TCK.nun 522. maddesinin aleyhe hükmünün uygulanmaması,
3 - Sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ile duruşmalı inceleme sırasında, sanığın küçükken menenjit geçerdiğini, ruhsal dengesinin bozuk olduğunu ve birkaç kere intihara teşebbüs ettiğini ileri sürmüş bulunmasına göre sanığın suç tarihinde cezai ehliyetini etkileyecek derecede akıl hastalığına müptela olup olmadığının usulüne göre tesbit ettirilerek sonucuna göre karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiilerinin temyiz itirazları ile inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22.12.1983 gününde oybirliği ile verilen karar C. Başsavcı Yardımcılarından İsmail Seçer huzuru ile sanık müdafiinin yokluğunda açıkça ve usulen tefhim edildi.