 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1983/3748
K: 1983/3986
T: 18.04.1983
DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası uyarınca ortak giderlerden davalının payına düşen paranın ödenmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ortak gider borcunun davalıdan alınmasına, icra inkar tazminatı isteminin reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili yönünden süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, .....Yapı Kooperatifi tarafından yaptırılan ve ferdi mülkiyete geçilmiş olan bir ana yapıda kooperatif üyesi davalı Muharrem'e ait A bolk, 25 nolu bağımsız bölümün 30.11.1977 ile 17.11.1980 günleri arasındaki dönem için oluşup da ödenmeyen ortak gider borcu 147.371 liranın davalıdan alınması istemine ilişkindir.
Bir kooperatif üyesinin, kooperatifin devamı sırasında ödemekle yükümlü olduğu borcu ile kişisel mülkiyete geçildikten sonra bir bağımsız bölüm malikinin anayapının ortak giderlerinden doğan borcu, hukuki yönleri bakımından özdeş nitelikte değildir. Nitekim davalı da savunmasında, bu noktaya değinerek, bağımsız bölümüne 16.10.1980 gününde malik olduğunu, daha önceki zamana ait borçlardan sorumlu tutulmayacağını ileri sürmüştür.
Dosyadaki tapu kayıt örneklerinden anlaşıldığına göre bu ana yapıda kat mülkiyeti kurulmuştur. Bu durumda:
1 - Kat mülkiyetine geçilmiş bir ana yapıda genel gider borçlarını ödemeyen bir kat maliki hakkında Kat Mülkiyeti Yasasının 20. maddesi uyarınca kat maliki veya yöneticisi dava açabilir. ...Yapı Kooperatifi temsilcisi sıfatı ile dava açan Fehmi'nin, bu yasaya göre kat maliki veya seçilmiş bir yönetici olup olmadığı araştırılmadan eksik incelemeyle davaya bakılması,
2 - Bir kooperatif üyesinin kooperatife olan borçlarının kat mülkiyeti kapsamı dışında kaldığı düşünülmeden, davalının, kooperatife olan borçlarını da içeren 28.4.1982 günlü bilirkişi raporunun hükme esas alınması,
3 - Davalının savunmasının da incelenerek oturma izni alabilecek duruma geldikten sonraki dönemler icin genel giderlerden sorumlu olabileceği ve bilirkişi incelemesinin de buna göre yapılması, gerektiği düşünülmeden karar verilmesi,
Doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Davalının temyiz itirazı bu bakımlardan yerinde görüldüğünden, hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA 18.4.1983 gününde oybirliği ile karar verildi.