 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1983/1708
K: 1984/1655
T: 25.02.1983
DAVA : Taraflar arasındaki 4753 sayılı Yasa göre muhtaç çiftçiye verilen taşınmaz malın yasal süre içinde bizzat işletmediğinden geri alınması ve kaydının iptali ile Hazine adına tapuya tescili davasının reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı idare vekili avukat tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 30.11.1981 gününde açılan dava, 4753 sayılı Yasa ile sınırlamalı takyitli olarak davalıların miras bırakanına verilen taşınmazın harici satış nedeniyle geri alınması istemine ilişkindir.
Daha önce aynı mahkemeye açılan ve taraflar ile dava konusu ve dava nedeni aynı olan bir dava; kesin önel gereği yerine getirilmediğinden ve dosyadaki diğer kanıtlarla da iddia isbat edilemediğinden söz edilerek usul yönünden reddedilmiş davacı Hazine vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 1. Hukuk Dairesi'nce bu hüküm Davalının dava konusu taşınmazı 4753 sayılı Yasanın öngördüğü biçimde bizzat işlediği saptandığına ve harici satış yolundaki iddia da hiç bir delil ile kanıtlanmadığına göre, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru) bulunarak onanmış ve karar düzeltme evresinden de geçerek 12.2.1980 gününde kesinleşmiştir. Buna göre davada kesin hüküm vardır. Bir davada kesin hüküm bulunup bulunmadığının re'sen gözönünde tutulması gerekir. Bu yön, kesin hükmün kamu düzenine ilişkin olmasının da bir sonucudur. Böylece, ilk hükmün kesinleşmesinden dava gününe kadar geçen sürede taşınmazın satılmamış olmasına göre, davanın reddine karar verilmesi kesin hüküm varlığı nedeniyle sonucu bakımından doğru bulunmuştur.
Davacı Hazine vekilinin temyiz itirazı yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA ve Harçlar Kanununun 13. maddesine 2588 saıyılı Yasa ile eklenen (j) fıkrası uyarınca idareden harç alınmamasına, 25.2.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.