 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1983/3641
K: 1983/4384
T: 20.12.1983
DAVA : 1958 doğumlu olup, fiilin kötülüğünü müdrik ve mukavemete muktedir olmayan Mehmet'in livata suretiyle müteselsil şekilde zorla ırzına geçmekten sanıklar Levent ve Mustafa'nın yapılan yargılamaları sonunda; TCK.nun 416/1, 80, 54/3 ve 59. maddeleri gereğince sanık Mehmet'in 3 sene 4 ay 25 gün hapis, sanık Levent'in 2 sene 11 ay hapis cezasıyla mahkumiyetlerine dair (Bergama Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 22.10.1982 gün ve 1981/38 esas, 1982/72 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Her iki sanığın mağdurun ırzına geçme konusunda önceden anlaştıkları ve aynı yerde sıra ile zorla ırzına geçtikleri anlaşıldığı halde haklarında TCK.nun 417. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanık Mustafa hakkındaki usul ve yasaya uygun hükmün ONANMASINA, Sanık Levent'in temyizine gelince :
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 2253 sayılı Yasanın 20. maddesi gereğince suç tarihinde 15 yaşını bitirmemiş bulunan sanığın kendisine yükletilen zorla ırza geçme suçunun anlam ve sonuçlarını kavrayabilme yönünden bedeni akli ve ruhi durumları mütehassıs hekime tesbit ettirilmeden hükümet tabibinin verdiği raporla yetinilerek yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı, sanık Levent vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden esası incelenmeyen hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince tebliğname gibi BOZULMASINA, sanık Mustafa'nın depo parasının gelir kaydına, sanık Levent'in depo parasının geri verilmesine, 20.12.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.