 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1983/357
K: 1984/1432
T: 04.04.1984
DAVA : Reşit olmayan işçisi Türkan'ı rızasıyla yanında alıkoymaktan, adı geçenle mayubiyetini müstelzim ve müteselsil şekilde rızaen cinsi münasebette bulunmaktan sanık Abdurrahman'ın yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 416/3, 80, 418/2 ve 417. maddeleri gereğince on dört ay on gün hapis cezasıyla mahkumiyetine ve alıkoymaktan beraatine dair (Eyüp 1. Asliye Ceza Hakimliği)'nden verilen 10.3.1983 gün ve 1982/612 esas, 1983/102 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil ile sanık tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre, sanık vekilinin tüm müdahil vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, Ancak:
1) Sanığın iş yerinde çalışan mağdureyi gönlüyle fakat ebeveyninin bilgisi dışında şehvet hissiyle götürdüğü bir evde cinsi münasebette bulunmak suretiyle alıkoyduğunun anlaşılmasına göre, durumu öğrenen anne-babasının ergin olmayan mağdurenin sanıkla birlikte yaşamalarına sonradan muvafakat etmelerinin, TCK.nun 430/2. maddesinde unsurları yazılı ve oluşmuş alıkoyma suçunu ortadan kaldıramayacağı gözetilmeden yazılı gerekçe ile belirtilen suçtan beraat kararı verilmesi,
2) Kızlık bozmanın teselsül edemeyeceği düşünülmeden zincirleme cinsi münasebette bulunmak suçundan verilen cezanın kızlık bozmadan dolayı artırılması sırasında TCK.nun 418/2. maddesinin temel ceza üzerinden uygulanması yerine 80. maddeyle yapılan artırmayada teşmil edilmesi ve cezanın 417. maddesi ile artırılmasında sonuçta 15 ay yerine 14 ay hapis cezası verilmesi,
3) Dosya içeriğinden özel otomobili bulunduğu anlaşılan sanığın şoför ehliyetnamesi bulunup bulunmadığı araştırılıp sonucuna göre hakkında 6085 sayılı Yasanın 60/E maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının düşünülmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı, müdahil vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istek gibi BOZULMASINA, müdahilin depo parasının geri verilmesine, sanığa ait depo parasının gelir kaydına 4.4.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.