 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1983/6578
K: 1983/8330
T: 12.10.1983
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma maddi ve manevi tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davalılardan Selahattin hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve 1.159.262 lira 46 kuruşun faiziyle birlikte davalılar Murtaza ve Rafael'den müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara ödenmesine davacılar Rubil ve Hilmiye'nin fazla maddi tazminat isteklerinin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalılardan Murtaza avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre, öteki temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Dava, trafik kazasından doğma maddi ve manevi tazminat istekleridir. Olayda davacılardan Rubil ve Hilmiye'nin oğlu ve Fikret'in kardeşi Şinasi ölmüştür. Dava dilekçesinde baba ve ana için üçyüzerbin lira ve kardeş için 200.000 lira manevi tazminat istenilmiştir. Mahkemece istenilen bu miktarlara aynen hükmedilmiştir.
Oysa davacılar Rubil ve Hilmiye daha önce davalı Murtaza hakkında açılmış bulunan kamu davasına müdahale etmişler ve 23.2.1981 günlü müdahale isteğine ilişkin dilekçelerinde kendileri için 200.000'er lira manevi tazminat talep etmişlerdir. Bu durumda hukuk mahkemesinde daha fazla manevi tazminat istenilmez. Çünkü manevi tazminatın niteliği bakımından fazlaya ait hakkın saklı tutulması söz konusu olamayacağından ve essasen olayımızda böyle bir talepte bulunmadığından kamu davasına katılma ile istenilen miktar, zarar daha fazla olsa bile onun dava ile ileri sürülmesinden vazgeçme iradesinin diğer tarafa ulaştırılması anlamındadır ve ceza mahkemesindeki bu ikrarı Usulün 236. maddesinin açık hükmüne göre kendi aleyhine delil teşkil eder. O halde adları geçen davacılar yararına en çok 200.000'er lira manevi tazminata hükmedilmek gerekirken daha fazlaya hükmedilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yalnız ikinci bentde gösterilen nedenlerle davalı Murtaza yararına BOZULMASINA,öteki itirazların 1.bentde gösterilen nedenlerle reddine ve peşin harcın istek halinde geri verilmesine, 12.10.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.