 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1983/4690
K: 1983/5596
T: 30.05.1983
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davalı H.O. dışında diğer davalılara yöneltilen davanın husumet yönünden reddine, 92065 lira 7 kuruşun davalı H.O.'dan alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalı H.O. avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre öteki itirazların reddi gerektir.
2 - Dava, davalılara ait hayvan tarafından boynuzlanarak yaralanması dolayısıyla meydana gelen zararının tazmini istemine ilişkindir. Davacı, olay günü davalıların sahibi olduğu öküzün, tos vurarak ayağını kırması sonucu müteselsilen ödetme isteği olmaksızın tüm davalılardan 300.000 lira maddi tazminat isteminde bulunmuştur. H. dışındaki davalılar hayvan sahibi olmadıklarını ileri sürerek davanın reddini istemişlerdir.
Yargılama sırasında H. hayvan sahibi olduğunu bildirince davacı diğer davalılar hakkındaki davasından feragat etmiştir. Mahkeme gerçekleşen zararın tümünün temyiz eden davalı H.'den alınmasına karar vermiştir.
Dava dilekçesinde müteselsilen tahsil hakkında bir istek bulunmadığına göre istenilen tazminattan davalıların herbirinin payına düşen miktar ile sorumlu tutulması gerekir. Başka bir deyişle davacının bu takdirde her bir davalıdan eşit oranda ödetme isteğinde bulunduğunun kabulü gerekecektir. O halde istek 300.000 lira olduğuna göre her bir davalıdan 33.333.33 lira istendiğinin kabulü zorunludur. Ancak bilirkişi zararı 92.065 lira olarak bulduğuna göre ve diğer davalılar hakkındaki dava da hayvan sahibi olmadıkları anlaşılarak ve husumet itirazları da yerinde görülerek reddedildiğine göre 92.065 lira tutan tazminattan yukarıda açıklanan ilke uyarınca H.'nın sorumlu tutulması, gereken miktar davalı sayısı gözönünde alındığında 10.229.44 lira olması gerekirken müteselsil ödetme isteği olmadığı halde 92.065 liranın davalı (H.)'dan tahsiline karar verilmesi H.U.M.K.nun 774. maddesine aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda ikinci bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; davalının sair itirazlarının birinci bentte gösterilen nedenlerle reddine 30.5.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.