 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1983/1759
K: 1983/3056
T: 22.03.1983
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın zaman aşımı yönünden reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Haksız eylem 9.6.1976 gününde meydana gelmiş, davalı şoför (F.S.) hakkındaki ceza davası da 5.12.1977'de sonuçlanmıştır. 6085 Sayılı Karayolları Trafik Kanununun 50. maddesi hükmünce, davalı Petrol Ofisi Genel Müdürlüğü araç sahibi olması nedeniyle hakkında açılacak tazminat davalarında 2 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanması gerekir. Davalı Petrol Ofisi bakımından 2 yıllık zamanaşımı süresi 9.6.1978'de dolmuş bulunmaktadır. Diğer taraftan Borçlar Kanununun 60. maddesinin suç niteliğindeki haksız eylemlere ilişkin 2. fıkrasında öngörülen uzamış zamanaşımının malca sorumlu olanlara uygulanması olanağı yoktur. Her ne kadar davacı, davalı şoför aleyhine açılan ceza davasına müdahil olarak katılmışsa da, ceza davası 5.12.1977'de sonuçlandığı gibi davalı şoför bakımından da 5 yıllık ceza zamanaşımı süresi de 9.6.1981'de dolmuş bulunmaktadır. 2. dava 1.3.1982 gününde açılmış olup, her iki davalı bakımından zamanaşımı süresi geçmiştir.
Davalı şoför (F.S.) vekili, 10 günlük cevap süresi içinde, davalı Petrol Ofisi Genel Müdürlüğü 10 günlük cevap süresinden sonra zamanaşımı itirazında bulunmuşlardır. Davacı taraf buna karşı savunmanın genişletildiğini ileri sürerek itiraz etmemiştir. Bu nedenle mahkemenin zamanaşımı nedeniyle davanın reddine ilişkin kararı, sonucu bakımından doğru olup, gerekçesi düzeltilmek suretiyle onanmalıdır.
3 - Davacı, her iki davalıdan müştereken ve müteselsilen 1.745.830 lira istemiştir. Reddedilen kısım üzerinden davalılar yararına bir avukatlık ücreti takdiri gerekirken, her iki davalı için ayrı ayrı iki avukatlık ücreti takdiri usul ve yasaya aykırı olup, karar bozulmalıdır. Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden duruşma yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438. maddesinin 7. bendi gereğidir.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün, 1. bentte gösterilen nedenlerle gerekçesi değiştirilerek ve 2. bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasında "68.916 lira'şardan toplam 137.832 lira ücreti vekaletin davacılardan alınıp, davalı taraflara verilmesine" sözlerinin çıkarılarak yerine "68.916 lira avukatlık ücretinin davacılardan alınarak davalılara verilmesine" şeklinde düzeltilmesine; kararın bu düzeltilmiş değişik şekli ile ONANMASINA (...)22.3.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.