DAVA : Hakaretten sanık Ali'nin yapılan yargılaması sonunda, hakaretin oluş şekline göre TCK.nun 485/2. maddesi gereğince sanığın beraatine dair (Yeşilova Sulh Ceza Mahkemesi)'nden verilen 2.3.1983 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C. Savcısı tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C. Başsavcılığı'nın 17.10.1983 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:

KARAR : Dosya münderecatına, toplanan delillere ve mahkemenin takdirine göre; sanık sebepsiz olarak davacıya tahta ile vurmuş, müessir fiile maruz kalan davacı hakaretamiz sözleri söylemiş, bunu müteakip sanık davacıya tahkir etmiştir.

TCK.nun 485. maddesinin ikinci fıkrasında "Eğer iki taraf karşılıklı olarak birbirini tahkir etmiş bulunursa, mahkeme icabına göre iki taraf veya hangi tarafın sebebiyet verdiğini nazara alarak yalnız biri hakkında cezayı ıskat edebilir" denildikten sonra, maddenin son fıkrasında, şahsı hakkında şiddet kullanılmasından dolayı hakaret eden kimsenin hareketinin cezayı müstelzim olmadığı hükmüne yer verilmiştir.

Kanun koyucu şahsın cismen cezaya maruz kalmasına bundan kaynaklanan hakaret eylemi için muafiyet nedeni olarak kabul etmiş bulunmaktadır. Bu itibarla maddenin son fıkrası kapsamına göre ve cezadan muaf olan hakaret eyleminin aynı maddenin ikinci fıkrasının uyulanması bakımından mukabil hakaret sayılarak cismen cezaya müncer olan müessir fiili ika eden şahsa, cezanın ıskatını ihtiva eden bu fıkranın uygulanmasında isabet bulunmamaktadır.

Saniyen; davacı hakkında da sanık tarafından hakaret eylemi yönünden mukabil dava açılsa idi tahkir keyfiyeti maruz kaldığı müessir fiilden kaynaklandığı için maddenin son fıkrası uygulanacak ve ceza tayinine mahal olmadığı yolunda hüküm tesisi söz konusu olabilecekti. Bu durumda karşılıklı hakaret suçlarından biri için ceza muhafiyeti diğeri için cezanın ıskatı gibi maddenin sarahatına uymayan bir sonuç ortaya çıkacaktır.

Bu itibarla; müessir fiile maruz kalan davacının hareketinin mukabil hakaret addedilerek sanık hakkında TCK.nun 485. maddesinin 2. fıkrasına müsteniden hüküm tesisi ve kabule göre de, sözü edilen fıkra cezanın ıskatını ihtiva ettiği halde beraat kararı verilmesi,

SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, temyiz itirazı bu bakımlardan yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, istem gibi 2.11.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972