DAVA : Sarhoşluktan sanık Celal, itiyadi sarhoşluktan sanık Zekeriya haklarında yapılan duruşma sonunda; TCK.nun 572/1-2. maddeleri gereğince neticeten Celal'in 2 ay, Zekeriya'nın 6 ay hafif hapis cezasıyla tecziyelerine, haklarında 647 sayılı Kanunun 4 ve 6. maddelerinin tatbikine yer olmadığına ve yargılama gideri alınmasına dair (Sivas 1. Sulh Ceza Mahkemesi)'nden verilen 21.4.1983 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C. Başsavcılığı'nın 25.7.1983 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle CMUK.nun 423. maddesi gereğince tutuklu ve meşhut suçlara ait davalara bakmaya yetkili nöbetçi ceza dairesince okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:

KARAR : Dosyaya, delillere, gerekçe ve takdire göre sanık Celal'in temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle adı geçene ait hükmün ONANMASINA, gereksiz yatırılan depo parasının iadesine,

Diğer sanık Zekeriya'nın temyizine gelince:

Sair itirazlar yerinde görülmediği gibi TCK.nun 573. maddesindeki muhafaza ve tedavi keyfiyeti bir tedbir niteliğinde olup fer'i cezaya taalluk etmediği ve ihtiyadi iptila derecesine vardırdığı tesbit olunarak bu madde uyarınca tedavilerine hükmolunanlara sarhoşluk suçundan ceza verilmesi de söz konusu olamayacağı cihetle tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir. Ancak:

Adı geçenin sarhoşluktaki itiyadının iptila derecesine varmış olması nedeniyle Sivas 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 11.2.1982 gün ve 1981/679-66 sayılı kararıyla salahı tıbben tebeyyün edinceye kadar bir hastanede muhafaza ve tedavisine hükmolunmuş ve bu kararın yerine getirilmesinden sonra 9.9.1982 tarihinde son sarhoşluk suçunun işlemiş olmasına ve sabıka kaydında da adı ve tecavüzi ve itiyadi sarhoşluk suçlarından dolayı infaz edilmiş mütaaddit mahkumiyetinden söz edilmesine göre;

İnceleme konusu sarhoşluk suçunu iptila hali içerisinde işlemiş olup olmadığının ezcümle, hakkında TCK.nun 573. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin usulen tesbitinden sonra hukuki durumun tayini icap ettiği halde bu husus araştırılmadan yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,

SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, gereksiz yatırılan depo parasının iadesine, isteme kısmen aykırı olarak 4.8.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972