Taraflar arasında görülen davada; davacı, 178 ada 14 parsel sayılı taşınmazının tapu kaydındaki "685 m2. fazlalık 5.10.1946 tarih ve 1347 numaralı yazı ile defterdarlığa bildirilmiştir" şerhinin, yasal dayanağı bulunmadığını öne sürerek kaldırılmasını istemiştir.

Davalı Hazine, davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Bu karar süresi içinde davalı Hazine tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacı, kadastroca dava konusu 178 ada 14 parsel sayılı taşınmazını bayileri adına beyanlar hanesinde "685 m2. fazlalık olup deftardarlığa bildirmiştir" şehrini taşımak suretiyle yapılan ve kesinleşen tesbiti sonucu oluşan kayda dayanarak tesbitten sonra, tapuda satış suretiyle iktisap etmiştir.

Bu yön getirtilen kayıt örnekleri ile belgelendiği gibi taraflar arasında da tartışmasızdır.

Kadastro en sade anlatım ile bir taşınmazın tesbit tarihindeki geometrik biçiminin planının yapılması suretiyle belirtilmesi ve plana bağlanan bu yerin hukuksal durumunun saptanması olarak tanımlanabilir.

Hemen belirtmek gerekirki 2613 sayılı Kadastro ve Tapu Tahriri Kanununun en belirgin özelliklerinden biri tasfiye yasası olmasıdır. Bu özelliğinin gereği olarakta taşınmaz kadastro görüp çapa bağlandıktan sonra artık tesbitin dayanağı kayıt tapu niteliğini yitirerek ancak bir delil olabilme durumuna düşer.

Eş anlatımla kadastro tesbiti sonucu çap oluştuktan sonra o taşınmazın hak durumunu yalnızca kesinleşmiş kadastroya davalı kayıt belli edebilir.

Bunun tabii neticesi olarakta devamlılık kazanmış yargısal uygulamalarda taşınmazını kadastro tesbitinden sonra çapa göre satın alan kimsenin mülkiyet hakkının çap kapsamı ile sınırlı olacağı ve tesbiti esas alman bayiine ait kayda dayanmayacağı ilkesi benimsenmiştir.

Parseli çapa dayanarak satın alan davacı yönünden yalnızca kesinleşen kadastro tesbitine göre oluşan çap ve kayıt vardır.

Kesinleşen kadastro tesbitine göre, kaydın beyanlar hanesindeki şerhin yasal dayanaktan yoksun bulunduğuna ilişkin itiraz ve dava hakkı tesbite esas tutulan kayıt malikine yani davacının bayiine aittir.

Onun bu hakkını kullanıp kullanmaması davacı yönünden sonuca etkili olamaz. Çapa davalı kayıt taşıdığı şerhler ile birlikte bir bütündür ve davacının bu taşınmazdaki mülkiyet hakkı kayıt muhtevası ile sınırlıdır.

Nitekim bu hususlar 8.4.1983 gün, 1980/1-1706 esas, 1983/353 karar sayılı Hukuk Genel Kurulu kararında da açıkça vurgulanmıştır.

Hal böyle olunca mahkemece davanın reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere kabul edilmesi isabetsizdir. Temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin harcın iadesine, 22.4.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972