DAVA : Kardeşi Fahri'yi öldürmeye eksik derecede, teşebbüsten, yeğeni Halit'i kasten öldürmeye tam derecede teşebbüsten akli maluliyete müptela sanık Hilmi'nin yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Akşehir Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 27.12.1982 gün ve 113/161 sayılı hükmün duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş, şartı yerine getirilmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle; duruşmalı olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebebin TCK.nun 59. maddesi bakımından nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın suçların vasfına, tahrikin varlığına ve eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak:

TCK.nun 47. maddesinin 1. bendi idam cezası yerine 15 yıldan aşağı olmamak üzere hapis 2. bendi müebbet ağır hapis yerine 10 yıldan 15 yıla kadar ağır hapis cezaları hükmolunacağı şeklinde hüküm koymak suretiyle öngörülen cezaların ağırdan hafife doğru tür ve süresindeki azalma oranında olmak üzere 47. madde uygulamasında verilecek cezanın kademeli şekilde daha az hükmolunacağı son fıkrasında ise üçte birden yarıya kadar indirileceği kuralına getirmiştir. Sözü edilen maddenin bu sistematiğine aykırı yorum, muvakkat ağır hapis cezalarının müebbet ağır hapis, hatta ölüm cezasından daha ağır ceza sonuçlarını gerektirecektir.

Başka ifade ile, daha vahim bir eyleme daha az ve ondan çok daha hafif nitelikteki bir suç için ise daha ağır bir ceza verilmesi söz konusu olacaktır. 47. maddenin son fıkrasında ifadesini bulan "Diğer cezalar üçte birden yarıya kadar indirilir" hükmünü, yasanın diğer indirim maddeleri olan 50 ve özellikle 461. maddenin son fıkrası ile karşılaştırılmasında, 47. madde ile ifade benzerliği, hatta ayniyeti görülmekte ve azami indirimin üçte iki, asgari indirimin ise yarısına kadar olması gerektiği görüşülür.

461. maddenin son fıkrası ile yapılacak indirimin üçte iki oranına kadar yapılabileceği düşüncesini belirleyen Ceza Genel Kurulu'nun 21.6.1982 gün ve 1982/116 esas, 1982/286 sayılı kararı da bu görüşü benimsemiştir.

Olayımızda yerel mahkeme sanık hakkında uygulama yaparken takdir hakkında değinmemiş ve 47. madde ile yarı oranında indirim yapmış olması ile maddenin son fıkrasındaki yarı oranını sanık lehine kabul etmiş gözükmektedir.

Bu durum karşısında, sanığa yükletilen cezanın TCK.nun 47. maddesinin son fıkrası uyarınca üçte ikiye kadarının indirilmesi mümkün iken takdire dayanılmadan ve gerekçesi gösterilmeden yazılı şekilde yükletilen cezadan yarı oranında indirim yapılması,

SONUÇ : Yasaya aykırı, sanığın, duruşmalı inceleme sırasında müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki Onama isteğinin reddi ile hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 5.7.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972