 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1983/1480
K: 1983/1612
T: 05.05.1983
DAVA : Öldürmek kastı olmaksızın ve de müstakil faili belli olmayacak şekilde Ali Osman'ın ölümüne sebebiyet vermekten sanıklar Şükriye ve 1965 doğumlu Hüseyin ile işbu ölümle biten kavgada maktule el uzatmaktan sanıklar Murat ve 1930 doğumlu Hüseyin'in yapılan yargılanmaları sonunda; hükümlülüklerine ilişkin (Kütahya Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 26.10.1982 gün ve 94/152 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C. Savcısı ve müdahil Havva taraflarından istenilmiş, müdahil şartını yerine getirmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, bozma dışında oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi haricinde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan müdahilin sanıklar Murat oğlu Hüseyin ve Murat bakımından vasfa ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün adları geçen sanıklar Murat oğlu Hüseyin ve Murat'ın mahkumiyetlerine temas eden bölümünün ONANMASINA. Ancak:
Olay günü maktul Ali Osman ile Murat boğuşan köpekleri ayırırken sanık Murat oğlu Hüseyin ve Murat'ın maktulün omuzunda asılı bulunan tüfeği almak istedikleri, maktulün de vermemek için direndiği sırada sanıklardan Şükri'yenin elindeki sopa ile maktulün kafasına iki defa vurduğu, sanık Hüseyin oğlu Hüseyin ise nacakla hücum ettiği ve fakat ona vurmak isterken nacağın tanık Ahmet tarafından adı geçen sanığın elinden alınmasına rağmen bu defa yerden bir taş alıp maktulün kafasına vurmuş olduğu, maktulün kafasında her biri müstakilen ölümü tevlit eder nitelikte 3 yerinden almış olduğu yaralar nedeniyle öldüğü hükme dayanak alınan deliller, tüm dosya içeriği, Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 1. İhtisas Kurulu'nun 28 Haziran 1982 gün, 2035/264 sayılı raporu gibi delillerle anlaşılmış olmasına göre; sanıklardan Şükriye'nin münhasıran maktulün vücudunun hayati öneme haiz başını hedef alarak sopayla iki defa müstakilen ölümü tevlit eder nitelik ve şiddetle vurup kafasında iki öldürücü yara husule getirmesi diğer sanık Hüseyin oğlu Hüseyin'in maktule nacakla hücum edip vuracağı sırada nacağı elinden alınmasına rağmen ısrarla tecavüzüne devamla, bu kere yerden aldığı taşı keza münhasıran maktulün başına tevcihan müstakillen ölümü husule getirir şiddet ve kuvvetle vurması, adları geçen sanıkların birlikte müştereken hareketle maktulü münhasıran başına vurarak öldürmeleri kendilerindeki kastın öldürme olduğunu açığa çıkarmış ve kafatasında mevcut her üç yaranın da ayrı ayrı müstakillen ölümü tevlit eder nitelik, taşıması itibarıyla olayda TCK.nun 463. maddesinin tatbik yeri bulunmamış olduğu halde, hareketlerine uyan TCK.nun 448. maddesiyle tecziyeleri gerekirken 452 ve 463. maddelerle cezalandırılmaları,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve müdahil ile C. Savcısının temyiz itirazları ve tebliğname münderecaatı bu bakımdan yerinde görüldüğünden sanıklar Şükriye ve Hüseyin oğlu Hüseyin ile ilgili hükmün gösterilen nedenle BOZULMASINA, müdahilin depo parasının geri verilmesine, 5.5.1983 gününde oybirliği ile karar verildi.