 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1983/497
K: 1983/504
T: 10.03.1983
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (izmir 1. Asliye Hukuk Hakimliği)'nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 21.10.1982 tarih ve 354/657 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacılar avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar vekili, 9.5.1980 tarihinde harcı alınmış olan dava dilekçesinde:
Müvekkilesinin, davalılarla arsa karşılığı inşaat sözleşmesi yaptıklarını, 20 ay gecikme ile inşaatın 12.12.1978 tarihinde teslim edildiğini, inşaatın sözleşme hükümlerine aykırı olarak ayıplı olarak yapıldığını, sözlü ve yazılı uyarıda bulunduklarını ileri sürerek, 157.750 lira cezai şart ve 445.250 lira ayıplı iş tutarı toplam 602.000 liranın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, 30.5.1980 tarihinde harcı alınmış olan ve süresinde verilen cevap ve karşılık dava dilekçesinde:
Grev ve kıtlık nedeniyle çeşitli malzemeyi zamanında bulamadıklarını, davacılara proje dışı değişik isteklerini yerine getirdiklerini, belediyenin kanal yapmaması nedeniyle oturma ruhsatını zamanında alamadıklarını, bu nedenlerle davacıların gecikme tazminatı isteklerinin yerinde olmadığını, inşaatın teknik şartnameye uygun olarak yapıldığını, ayıpların dairelerin bir seneyi aşkın boş tutulmasından kaynaklandığını, buna ilişkin istminde bu nedenle yersiz ve haksız olduğunu savunarak, reddini dilemiştir.
Ayrıca sözleşme dışı yapılan fazla işler için sarf edilen 308.100 liranın da, davacılardan alınmasını talep etmiştir.
Mahkeme, iddia ve savunmayı, yanların kanıtlarını ve alınan bilirkişi raporlarını değerlendirerek ve istemle bağlı kalacak 150.000 lira gecikme tazminatı ile gizli ayıplar tutarı 89.300 lira olarak toplam 239.200 liranın davalı şirketten alınmasına, fazla istem ile karşılık davanın da reddine karar vermiştir.
Davacılar vekili, 14.2.1983 tarihinde temyiz ilam peşin harcı alınmış olan dilekçesi ile kararı, süresinde temyiz etmiştir.
Davalı vekili, 25.2.1983 tarihli dilekçesi ile temyiz nedenlerini cevaplayarak, hükmün onanmasını istemiştir.
1 - Dosya içeriğine, kararın dayandığı kanıtlara, gerektirici nedenlere ve kanıtların takdirinde yanılma bulunmamasına göre, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz nedenleri reddedilmelidir.
2 - Sözleşme, bitirilme tarihi süresinde teslimin yapılamadığı ve eserin 12.12.1978 tarihinde teslim edildiği konularında yanlar arasında bir uyuşmazlık yoktur.
İnşaatın, sözleşmede kararlaştırılan tarihte bitirilmemesi üzerine davacılar ilk olarak 17.8.1977 tarihinde, ikinci olarak 15.9.1978 tarihinde keşide ettikleri ihtarnamelerle uyarıda bulunarak eserin biran önce teslimini istemişler ve aksi takdirde sözleşmenin 17. maddesi gereğince cezai şartın 14.3.1977 tarihinden itibaren işlemeye başladığını ve teslim anına kadar da devam edeceğini ve teslim işine çağrılarını beklediklerini bildirmişlerdir.
Eserin teslim edildiği 12.12.1978 tarihinden 17 gün sonra 19.12.1978 tarihinde davacılar 3. ihtarlarını keşide etmişler ve tazminat haklarını saklı tutarak 156.750 lira olarak hesapladıkları cezanın ödenmesini istemişlerdir.
Böylece de, davacı yan, eseri teslim aldıktan sonra ve makul görülen süre içerisinde ihtarname keşide etmekle, eserdeki ayıplardan ötürü istem ve dava hakkını saklı tutmuştur (BK. 198-359-362. maddeleri).
Bundan başka davacılar inşaattaki ayıplı işleri saptamak için 28.12.1979 tarihinde mahkemeden tesbit istemişler ve 21.3.1980 tarihinde 4. ihtarlarını da keşide ederek, 9.5.1980 tarihinde de davalarını açmışlardır.
Yukarıdan beri açıklanan hususlardan açıkca görüleceği üzere, davacı yan kanunen yapılması gerekli bütün girişimleri zamanında yapmış ve bu nedenle de istemlerinde haklı olduğunu ortaya koymuştur.
Bu sebeple de inşaatta saptanan ve mahkemece de kabul edilen açık ayıplarla ilgili giderler tutarı 173.125 liranın da davalı yana ödettirilmesi gerekmektedir.
Yukarıdan beri açıklanan nedenlerle noksan araştırma, dayanaksız ve yanlış yorum ve kabul ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve kanuna aykırı bulunduğundan, karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Bu duruma göre, 1. bente açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin diğer temyiz istemlerinin (REDDİNE), ikinci bentde gösterilen sebeplerle hükmün davacılar yararına (BOZULMASINA), istek olursa temyiz ilam peşin harcının da kendilerine geri verilmesine, 10.3.1983 gününde oybirliği ile karar verildi.