 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1983/4088
K: 1984/385
T: 14.02.1984
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (İzmir 2. İcra Tetkik Mercii Hakimliği)'nce görülerek subute ermeyen muarazanın men'i davasının reddine dair verilen 22.6.1983 tarih ve 166-625 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davanın reddi kararı davacı (alacaklı) tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Haciz, 7.2.1983 tarihinde borçlu Hüseyin'e ait 531 Sokak, No: 145/B'deki dükkanda ve borçlu elinde yapılmıştır. Davalı (3. kişi) Zühtü de hacizde orada bulunmaktadır. Haciz sırasında davalı Zühtü tarafından ibraz edilen 5.2.1983 tarihli belge iddianın ispatı için yeterli değildir.... Un Sanayii ve Ticaret A.Ş. ne ait Fabrika'dan alınan 150 çuval una ait faturada borçlu Hüseyin'in ortağı (H.Ç.) adına düzenlenmiştir. Nitekim 2.3.1983 tarihli alıcısı İsmail, satıcısı (H.Ç.) olan 150 çuval una ait satış belgesine borçlu Hüseyin şahit olarak imza koymuştur. Maliye Bakanlığı İzmir Defterdarlığı Basmane Vergi Dairesi'nden gelen 7.6.1983 günlü yazıda da davalı (3. kişi) Zühtü'nün 531 Sokak, 145/A da çamaşır suyu imalatçısı olarak vergi mükellefi olduğu bildirilmiştir.
Hacizin 531 Sokak 145/B'de yapılmış olmasına bir menkul malı elinde bulunduran kimse onun maliki sayılacağına, borçlu ile 3. şahısların menkul malı birlikte ellerinde bulundurmaları halinde dahi malın borçlu elinde addolunacağına ve tanık beyanlarına göre davacı alacaklının istihkak davasının kabulü gerekirken reddi usul ve kanuna aykırı görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle mercii kararının alacaklı davacı yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 14.2.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.