 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1983/3953
K: 1984/296
T: 08.02.1984
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Nevşehir İcra Tetkik Mercii Hakimliği)'nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 18.11.1983 tarih ve 39-100 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı alacaklı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu ve gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davalı alacaklı Yaşar'ın borçlu davalı Hüseyin'den alacağı için yapılan icra takibinde borçlu yedinde haczedilen hamur karma makinası hakkında 3. şahıs davacı Şükran tarafından istihkak iddiası ile açılan dava sonucunda, mercii hakimliğince davacının iddiası sabit görülerek dava kabul edilmiş ve buna ilişkin karar davalı alacaklı tarafından temyiz edilmiştir.
İcranın 982/2782 sayılı dosyada takip konusu senette borçlunun ismi yanında yazılı adreste 26.3.1983 tarihinde yapılan hacizde borçlu hazır bulunmuş, işyerinin ve haciz uygulanacak makinanın kendisine ait olduğunu beyan etmekle, memurlukca haciz işlemi gerçekleştirilmiştir. Her ne kadar borçlu duruşmada bu beyanını inkar etmiş ise de, İİK.nun 8/3. maddesine göre tutanaklar hilafı sabit oluncaya kadar muteberdir.
Borçlu hakkında yapılan icra takibinde çıkarılan tebligatlar aynı işyerinde borçlunun bizzat kendisine tebliğ edilmiş ve dinlenen davalı şahitleri ise, işyerinin borçlu tarafından açıldığını ve fiilen işletildiğini ifade etmişlerdir. Mahcuz makinanın ilk maliki de şahadetinde, mahcuz makinayı borçlu Hüseyin'e sattığını ve bedelini de kendisinden aldığını, 15.9.1982 tarihli satış belgesinin namı müstear olarak Şükran adına tanzim edildiğini açıklamıştır.
Bu duruma göre, davalı borçlunun fiilen işlettiği fırının vergi kaydının davacı adına tesisi ve mahcuz makinanın satın alma senedinin onun adına tanzim edilmiş olması davanın kabulü için yeterli ve inandırıcı bulunmadığından, hükmün bozulması gerekmektedir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle sabit görülmeyen davanın reddine karar verilmesi gerektiği halde, davanın kabulü usul ve kanuna uygun bulunmadığından hükmün davalı alacaklı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı alacaklıya 8.2.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.