 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1983/322
K: 1983/347
T: 24.02.1983
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Denizli 3. asliye Hukuk Hakimliği)'nce görülerek 387.500 lira alacağın davalılardan tahsili ile davacıya ödenmesine dair verilen 6.7.1982 tarih ve 580/273 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalılar avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosyadaki kağıtlar okundu ve gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Taraflar arasında kurulan 22.8.1978 tarihli sözleşmede davalıların yapımını üstlendiği soğuk hava deposu ve tesisinin anahtar tesliminin götürü bedeli 1.000.050 lira kabul edilmiştir. Dava dilekçesinde bu bedelin 450.000 lira ödendiği yazılıdır. Oysa taraflar arasında yapılan 14.12.1978 tarihli ek sözleşmenin 8. maddesinde tasfiye hesabı çıkarılmış ve 100.000 liranın kesin kabul sonunda ödeneceği belirtilmiştir.
BK.nun 360. maddesinin 2. fıkrası hükmüne göre işin kusurlu olması veya mukaveleye muhalif bulunması, iş sahibinin kullanamayacağı veya kabule icbar edilmeyeceği derecede önemli değil ise, işin kıymetinin noksanı oranında fiyatı tenzil edebilir. Bundan başka aynı Kanunun 118. maddesi hükmünce karşılıklı alacaklardan biri uyuşmazlık konusu olsa dahi, her iki borç muaccel ise takas ve mahsup konusu yapılabilir.
Olayda tesiste görülen eksik ve kusurlu iş tutarı ile gecikmeden doğan zarar davacı kooperatifin alacağını teşkil etmektedir. Buna karşılıklı eksik iş tutarı dava konusu yapıldığından davalı yüklenicilerin götürü bedelin tamamını işveren davacıdan istemeye hakları mevcuttur.
Bu durumda yukarda açıklanan esaslar ve davacının yaptığı ödemeler gözönünde tutularak davacı kooperatifin bir alacağı mevcut olup olmadığı saptanmalı ve varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle yerel mahkeme kararının davalılar yararına (BOZULMASINA), ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde davalılara iadesine 24.2.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.