 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1983/8732
K: 1984/4298
T: 11.06.1984
DAVA : Davacılar vekili tarafından davalı aleyhine 21.3.1978 gününde verilen dilekçe ile orman tahdidine itiraz istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12.4.1983 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Orman İdaresi vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Bir davanın dinlenebilmesi için davayı açanın, davayı açtığı tarihte hukuken korunmaya değer menfaatının bulunduğunun saptanması gerekir. Bu şarttan yoksun olan bir davanın dinlenip yargılamaya konu edilmesi mümkün değildir.
Davada, dava konusu yerde davacıların veya satıcılarının hiçbir zaman zilyetlik yapmadıkları ve tapularının da bulunmadığı anlaşılmaktadır. Burada zilyetlikleri veya tapu ile ayni bir hakları bulunmayan dolayısıyle korunmaya değer bir menfaatları olmayan davacıların orman sayılıp sayılmamaya yönelik bir davayı açmalarına imkan ve izin verilemez. Dava konusu yer gerçekten orman sayılmasına bile, bunu ancak bu yerde hakkı ve menfaatı olanlar mahkemede dava konusu edebilirler. Davacıların bu davayı açmakta hukuken korunmaya değer menfaatlarının bulunmadığı gözetilmeksizin işin esasının incelenerek davanın kabul edilmesi bu bakımdan doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Orman İdaresinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA 11.6.1984 gününde oybirliği ile karar verildi.