 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E:1983/8026
K:1984/1030
T:14.02.1984
ÖZET : Eda davasının olanaklı olduğu durumlarda saptama [tesbit] davasının dinlenme olanağı yoktur.
Davacı Orman Genel Müdürlüğü vekilleri tarafından, davalı Hamdi aleyhine 9.2.1979 gününde verilen dilekçe ile C. evvel 1278 tarih, 146- 152 sayılı tapular ile 3.11.1953 gün 1 - 13 sayılı tapuların uygun olmadıklarının ve 3.11.1953 gün 1 - 13 sayılı tapuların haklı ve hukuki sebebe dayanmadıklarının saptanması istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; C. evvel 1278 tarih, 146 - 152 sayılı tapular ile 3.11.1953 gün 1 - 13 sayılı tapuların ayrı ayrı kayıtlar olduklarına ve başka başka yerler için tesis edildiklerine dair isteğin kabulüne, 3.11.1953 gün ve 1 - 13 sayılı tapuların hukuki niteliklerine değinen davanın reddine dair verilen 16.6.1983 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı Orman Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle, dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı vekili, C. evvel 1278 tarih, D. 3 varak, 146 152 sayılı tapu kayıtları ile gittileri olan Şubat 1325 daimi tarih, 365 - 377 kayıtlar ve bunların tedavülünü teşkil eden ve davalıya ait 3.11.1953 gün 1 - 13 sayılı tapular arasında köy, mevkii ve tüm nitelikleri itibarıyla bağlantı olmadığını, davalıya ait tapuların haklı ve hukuki nedene dayanmadıklarını bildirerek bu hususun hükmen saptanmasını istemiştir. Davacı idare, bu husustaki isteğini, mevcut olduğu bildirilen orman kadastro komisyonu tahdidine itiraz davasında veya doğacak muaraza ve mülkiyet uyuşmazlıklarında ileri sürebilir ve bunu engelleyen yasal bir hükümde yoktur. Bu itibarla, eda davasının mümkün olduğu hallerde tespit davasının dinlenme olanağı bulunmadığı hakkındaki kural gözönünde tutulmadan davalıya ait tapuların muhdes olduğuna ilişkin tespit isteğinin dinlenilmesi doğru değildir. Kaldı ki, muhdes olduğu bildirilen tapu kayıtlarında davalı 11/24 paya malik olup pay sahiplerinin de saptanarak kendilerini ilgilendirdiğinden ötürü onlarında davaya katılmaları gerektiği düşünülmemiştir.
Ancak, davanın reddi sonucu itibarıyla doğru olmakla, açıklanan hususlar bozma sebebi sayılmamıştır.
Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile sonucu bakımından doğru olan hükmün (ONANMASINA), onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 1400 lira duruşma vekalet ücretinin davacı Orman Genel Müdürlüğünden alınarak davalı Hamdiye ödenmesine, 14.2.1984 gününde oybirliği ile karar verildi.