 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E:1983/1764
K:1983/3124
T:19.04.1983
* KAZANDIRICI ZAMANAŞIMI
* DOĞRUDAN DOĞRUYA HAYRAT VAKIF
ÖZET : Dava konusu taşınmazın doğrudan doğruya vakıf olmadığı, gelirinden yararlanılması için vakfedildiği anlaşıldığından zilyetlik ve olağanüstü zamanaşımı yolu ile iktisabı mümkündür.
(743 s. MK m. 639)
Davacılar vekili tarafından, davalı idare aleyhine 16.11.1981 gününde verilen dilekçe ile kadastro komisyonu ek kararının iptali ile 212 ada 55 parsel sayılı taşınmazın zilyetlik ve olağanüstü kazandırıcı zamanaşımına dayanarak tescili istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 28.12.1982 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Kadastro komisyonunca Kavaklı Mescidi Vakfı Tüzel Kişiliği adına tahdit edilen 12 ada 55 parsel sayılı taşınmazın, doğrudan doğruya hayrat vakıf olmadığı, gelirinden sözü geçen mescidin hocasının yararlanması için vakfedildiği anlaşılmıştır. Bu kabil yerlerin zilyetlik ve olağanüstü zamanaşımı yolu ile iktisabı mümkündür. Davacıların miras bırakanı İbrahim, Kavaklı Mescidi İmamı olarak bu yeri tasarruf etmekle kendisi feri zilyettir. Feri zilyetliğe dayanılarak tescil istenemez. Ancak, davacılar vekili, müvekkillerinin 12 ada 55 parsel sayılı taşınmazı çekişmesiz ve aralıksız malik gibi tasarruf ettiklerini bildirerek mezkür yerin davacılar adlarına tescilini istemiştir. Şahadet iddiayı doğrulamış tır. İbrahim 1948 yılında ölmüş ve kadastro tahdidine kadar aradan 20 yıldan fazla süre geçmiştir. O halde davacıların Kavaklı Mescidi ile ilişkilerinin ve feri zilyet olup olmadığının araştırılması, vergi kaydının 12 ada 55 parseli kapsayıp kapsamadığının saptanması ve varılacak sonuç dairesinde bir hüküm kurulması gerekir. Açıklanan biçimde inceleme ve soruşturma yapılmadan, vakfın niteliğini tayinde yanılgıya düşülerek tesis olunan hükmün bozulması icab etmiştir.
Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), istek halinde temyiz dilekçesinde yazılı harcın temyiz edenlere iadesine, 5000 lira vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacılara ödenmesine, 19.4.1983 günüde oybirliği ile karar verildi.
