 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1983/7823
K: 1983/8211
T: 22.11.1983
DAVA : (N.Ş.) ile (E.G.) aralarındaki alacak davası hakkında ılgın Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmiş olmakla dosya okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, davacının 20.9.1965 günlü adi senetle davalıdan satın aldığı taşınmazların, davalının açtığı ayrı bir davada taşınmazların tapulu olmasından dolayı geri alınması nedeniyle, satış bedeli 4000 liranın ve kararlaştırılan tazminat tutarı 4000 liranın 15 yıllık yasal faizi ile birlikte davalıdan alınması isteğine ilişkindir.
Mahkemece, satış bedeli 4000 liraya ilişkin istek, ilk davada verilen kararda davacının hapis hakkı olarak gözetildiği gerekçesiyle red ceza koşulu olarak nitelenen 4000 liranın ise dava gününden hesaplanacak % 5 yasal faizi ile davalıdan alınmasına karar verilmiştir.
Yanlar arasında bu davadan önce aynı mahkemede bakılan elatmanın önlenmesi davası 13.12.1979 gün ve 1978/655 esas, 1970/700 karar sayılı kararla sonuçlanmış ve Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 7.4.1980 gün ve 1980/5185-449 sayılı ilamıyla onanarak kesinleşmiştir. Sözü edilen davada, davacının burada dayandığı 20.9.1965 günlü adi senet, tapulu taşınmazların haricen satışına ilişkin olmakla geçersiz sayılmıştır. Verilen bu karara kesinleşmiş olduğuna ve yanlar açısından bir kesin kanıt oluştuğuna göre artık taşınmazların evveliyatının tapulu olup olmadığının araştırılmasına gerek kalmamıştır.
Davaya dayanak tutulan 20.9.1965 günlü senedin geçersizliği böylece kesinleştiğine göre bu geçersiz senette öngörülen cezai şart da geçersiz sayılmalıdır. Çünkü cezai şart fer'i nitelikte bir borçtur ve geçerli bir esas borcun varlığına lüzum gösterir. Bu nedenle mahkemece cezai şarta ilişkin istek bölümünün de reddi gerekirken 4000 lira cezai şartın dava gününden işleyecek faizi ile ödetilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : HUMK.nun 427. maddesi uyarınca C. Başsavcılığının isteğinin kabulüne, ılgın Asliye Hukuk Mahkemesinin 14.7.1982 gün ve 1981/37 esas, 1982/182 karar sayılı olup davanın miktarı yönünden temyizi kabul olmadığı için temyiz isteğinin mahkemece red edilmesi suretiyle kesinleşen ve 4000 lira cezai şartın dava tarihinden işleyecek % 5 faizi ile davalıdan alınmasına ilişkin kararın hukuki sonuçları kaldırılmak üzere kanun yararına BOZULMASINA, bozma kararının bir örneğinin Adalet Bakanlığına GÖNDERİLMESİNE, 22.11.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.