 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1983/4143
K: 1983/5503
T: 29.06.1983
DAVA :Taraflar arasındaki tenfiz davasının yapılan yarğılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanı kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü :
Davacı Federal Almanyada davalı aleyhine açtığı 60824/81 dosya numaralı davada Augeburg Eyalet mahkemesince 11 Şubat 1982 ve Augeburg amsaliye Mahkemesince 1 Eylül 1982 tarihlerinde lehen verilen karaların Türkiyede tenfize karar verilmesini istemiştir.
Davalı tahkikat ve yargılamada bulunmamıştır.
Mahkemece istem gibi ilamların tenfizine karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İstemin resmi gazetenin 22 Mayıs 1982 günlü sayısında yayınlanmak suretiyle dava tarihinde önce 22.11.1982 gününde yürürlüğe giren 20.5.1982 tarih 2675 sayılı milletlar arası Özel Hukuk ve Usul hukuku hakkındaki kanuna göre incelenmesi gerekmektedir. Gerçekten anılan yasanın 46. maddesi hüküm ile HUMK.nun konuyu düzenleyen 9. babının 1. faslı ve 18. maddesi hükümleri kaldırılmıştır. diğer taraftan sözü edilen yasanın 34 ile 41. maddelerinde yabancı mahkeme ilamlarının Türkiyede icra olunabilmesi için verilecek tenfiz kararlarında uyulması gereken usul ve aranan şartlar gösterilmiştir.
Yasanın 39. maddesine tenfiz istemine ilişkin dilekçenin duruşma günü ile birlikte karşı tarafa tebliğ edilceği istemin basit yargılama usulü hükümlerine göre incelenerek karara bağlanacağı öngörülmüştür.
Ne varki davalıya 18.3.1983 günlü oturum için tebilği edilen davetiye HUMK. nun 509 ve 510. maddelerinde açıklandığı gibi yazılması gerekenleri ihtiva etmemektedir.
Değinilen maddeler hükümlerin uyulmadan yapılan ve geçersiz olan tebliğe yetinelerek davalının gıyabına talebin incelenip tenfize karar verilmesi usule aykırıdır.
Ayrıca tenfiz isteminin adı geçen yasanın belirtilen hükümlerinde öngörülen belge ve aranan şartlara göre incelenme sonucun göre karar verilmesi gerekirken mahkemece bu yönün gözetilmemiş olması bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle kararın BOZULMASINA 29.6.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.