 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1983/3062
K: 1983/4205
T: 20.05.1983
DAVA : Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, davalının natamam olan yer altı çarşısındaki 4 nolu dükkanı 6.6.1980 günü ihaleye çıkardığını ve ihalenin üzerinde kaldığını, ne var ki, dükkan tamamlanmadığından davacının sözleşme yapmaya yanaşmadığını ve davalının ikinci kez ihale yapması sonucu aradaki iki yıllık kira bedeli farkı olan 190.000 liranın amme alacakları tahsili hakkındaki kanun uyarınca takibe başlandığından borçlu olmadığının tesbitini istemiştir.
Davalı, iki ihale arasındaki farktan dolayı davacının mesul olduğunu ve idare mahkemesinin görevli bulunduğunu ileri sürerek davanın reddini dilemiştir.
Mahkeme; davanın reddine karar vermiş ve hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delilerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2 - 2490 sayılı yasanın 25/1. maddesi hükmüne göre yüklenici ihaleden sonra sözleşme yapmaya yanaşmadığı takdirde, sadece geçici teminatın irat kaydına karar verilebilir. Hernekadar ihale şartnamesinin II. maddesinde bu durumda yükleniciden iki ihale arasındaki farkın tahsil edileceği hükmüne yer verilmiş ise de şartnameye koyulacak özel hükümlerle yüklenicinin sorumluluğu genişletilemez ve artırılamaz (4.3.1968 günlü E. 1962/2 K. 1968/6 sayılı İ.B.K.).
Davacı geçici teminat miktarı ile sorumlu olup bunun dışında başkaca bir sorumluluğu yoktur. (2490 sayılı kanun md. 25.).
Mahkemece bu yönler gözetilmeden davanın tümünün reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : 1. bend uyarınca diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bend uyarınca hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 20.5.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.