 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1983/2088
K: 1983/3660
T: 04.05.1983
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı; davalıların tapulu iki parça taşınmazını 14.3.1978 tarihinde 300.000 lira ödeyerek satın aldığını ancak davalıların tapuda ferağı işlemini yapmalarını beklerken 18.9.1979 tarihinde İzmir 5. sulh Hukuk Mahkemesi'nin 591-558 sayılı kararı uyarınca aldıkları satış parasını bankaya tevdi ettiklerini, taşınmazları da başkalarına sattıklarını, bunun üzerine davalılara 18.10.1979 tarihinde gönderdiği ihtarname ile 300.000 liralık zararını istediğini ileri sürerek şimdilik satış parasının 1,5 yıl kullanılmasından ötürü mahrum kaldığı banka faizi 90000 liranın ödetilmesini istemiştir.
Davalılar, İzmir Mahkemelerinin yetkili olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporuna dayanılarak 300.000 lira satış parasının ödendiği 14.3.1978 tarihi ile davalıların bankaya tevdi ettikleri 18.9.1979 tarihi arasında davacının mahrum kaldığı banka faizi tutarı 63.468,50 liranın 14.3.1978 tarihinden itibaren % 5 faizi ile alınmasına karar verilmiştir.
Tapulu taşınmazların haricen satımı geçersiz olduğundan davacı, dava konusu satım ilişkisine dayanarak kar yoksunluğu veya tazminat istemek hakkına sahip değildir. Harici satış sözleşmesiyle ödenmiş bulunan satış bedeli 300.000 lira için faiz tediyesi kararlaştırıldığı söz konusu olmadığına göre bu alacaktan dolayı davacının ancak temerrüt faizi isteyebileceği düşünülebilir. Temerrüt faizi için ise davacının davalıları temerrüde düşürmüş olması gerekir. Davacının 300.000 liranın geri verilmesine ilişkin olarak 18.10.1979 tarihli ihtarnamesinden önce davalılara gönderdiği bir yazı mevcut değildir. Bu nedenle olayda dava konusu edilen devre bakımından davacının temerrüt faizi isteme koşulunda tahakkuk etmemiştir. Mahkemenin açıklanan yönleri gözetmeden 14.3.1978 anlaşma tarihinden davalıların satış bedelini bankayı tevdi ettirdikleri 18.9.1979 tarihine kadar geçen süre için paranın faizinden yararlanamadığı gerekçesiyle 63.468,50 lira tazminatın ödetilmesine karar vermiş olması usul ve kanuna aykırı olduğundan bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle (BOZULMASINA), istek olursa peşin harcın iadesine, 4.5.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.