 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1983/2060
K: 1983/3592
T: 02.05.1983
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dava, ayda 50.000 liradan ödenmeyen 6 aylık kira bedelinden bakiye 264.000 liranın alınması isteğine ilişkindir.
Mahkeme kiralananın tahliyesi için 7.5.1982 tarihini esas alarak 4 ay 6 günlük süre karşılığı ödenmeyen bakiye 176.546 liranın davalıdan tahsiline karar vermiştir.
Gerçekten davalı esasa cevap dilekçesinde kiralananı 9.5.1982 tarihinde boşalttığını, bu hususu yargılama safhasında tanıklarla isbat edeceğini öne sürmüştür. İlgili icra dosyasından anlaşıldığına göre, davalıya, kiralananı boşaltılması hakkında 7.5.1982 gününe kadar mehil verilmiş ise de, davalı belirlenen tarihe kadar kiralananı boşaltarak anahtarını icra memurluğuna teslim etmemiştir. Bunun üzerine mecur, davacının icra memurluğuna başvurması üzerine 5.7.1982 gününde düzenlenen bir tutanakla boş olarak davacıya teslim edilebilmiştir. Davalı tahliye tarihine ilişkin savunmasını kanıtlamak için tanık da göstermemiştir. Bu nedenlerle kira alacağının kiralananın davacıya 5.7.1982 tarihinde teslim edildiği kabul edilerek istek gibi 1.7.1982 tarihine kadar geçen süreye göre hesap edilmesi gerekirken, savunmada bildirilen fakat kanıtlanmayan 7.5.1982 gününün esas alınması yasaya uygun değildir. Kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekir.
2 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıda üç numaralı bendin dışında kalan sair temyiz itirazları red edilmelidir.
3 - Davacı, dava dilkçesinde davalının 6 aylık süre için 36.000 lira ödemesi olduğunu açıklayarak, aylık 50.000 liradan toplam 300.000 lira kira alacağından 36.000 lirayı düşmek suretiyle istekte bulunmuştur. Davalı sözleşmede yazılı aylık 16.000 lira kira bedelinin 1/4'nü teşkil eden 4.000 lirayı, 4 ay vergi dairesine yatırdığını, bu nedenle vergi olarak yatırılan 16.000 liranın da borçtan tenzili gerektiğini ileri sürmüştür. Dava konusu edilen 1.1.1982 tarihinden 1.7.1982 tarihine kadar ki devre için davalı tarafından bu yer için vergi dairesine yatırılmış olan aylık 1/4 tutarlar, kira bedeli içinde olan bir bölüm olduğundan ve esasen Maliyeye davacı adına ve hesabına yapılmış bir ödeme teşkil ettiğinden, mahkemece bu hususta gerekli soruşturma yapılarak davalı tarafından vergi olarak ödendiği anlaşılacak miktarın da kira borcundan düşülmesi gerekmektedir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda ikinci bentde yazılı nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine ve kararın 3. bentde açıklanan nedenle davalı yararına 1. bentde gösterilen nedenle davacı yararına (BOZULMASINA), istek olursa peşin harcın iadesine, 2.5.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.