DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 27.9.1983 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu:

1- 1983/7 esas sayılı dosyada verilmiş olan icranın durdurulmasına dair 6.6.1983 tarihli merci kararı kesin nitelikte olmadığı halde, kesin olarak verilmişdir. Ancak bu karar süresinde temyiz edilmesine rağmen merci bu defa 8.6.1983 tarih 7-4 sayılı kararı ile HUMK'nun 432/4 maddesi uyarınca ve temyizi kabil olmayan karara yönelik temyiz isteğinin reddi karar altına alınmıştır.

"Kesin" olarak tefhim edilmiş 6.6.1983 tarih 1983/7, 4 sayılı ilk karar niteliği bakımından temyizi kabil olduğu halde mercii kesin nitelikte olarak vasıflandırılmıştır. Temyizi kabil olan bir kararın temyiz edilemeyeceğinin merci kararından belirtilmesi sonucu etkili değildir. bu husus Yargıtay tarafından o karar üzerinde temyiz incelenmesi yapılmasını önlemez. (Kesin) ibaresi yazılmamış hükmündedir. Nitekim HUMK'nun 432/4. maddesine uygun nitelikte ve daha özel hüküm durumunda olan İİK'nun 365. maddesi merciye hangi hallerde temyiz isteğini reddetme hak ve yetkisini tanıdığını göstermektedir. Mercii ancak temyizi kabil olamayan bir karara yönelik temyiz isteği bulunduğu takdirde ret kararı verebilir Yoksa bu madde ve HUMK'nun 432/4. maddesi merciye temyizi kabil olan bir karar kesinlik vasfı verme yetkisini tanımamıştır.

Olayda kesin mahiyette olmadığı halde "kesin" olarak tefhim edilmiş ilk karara karşı süresinde temyiz hakkı kullanılmıştır. 2. karar olaya yeni bir veche getirmemiştir. İlk karar temyiz edildiği için ayrıca İİK'nun 365. maddesine aykırı bu son 8.6.1983 tarihli kararın temyizinde zaruret yoktur. Sonuca etkili olmayan 8.6.1983 tarihli karara rağmen esası temyiz edilmiş olan 6.6.1983 tarihli kararın temyiz incelemesine açıklanan nedenlerle geçilmiştir. Gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1983/20 sayılı icra dosyasında borçluya 56 örnek ödeme emri Abdullah Aksoyca 3.5.1983 günü tebliğ edilmiş olmasına rağmen itiraz vuku bulmadığından takip kesinleşmiştir.

Alacaklı tahliye istemekle haklı hale gelmiş ve icra memuruda bu istek doğrultusunda yasaya uygun şekilde 28.5.1983 günü tahliye kararı vermiştir. Bu durumda İcra memurunun bu kararına ve infaz işlemine İİK'nun 16. maddesi uyarınca yöneltilmiş şikayet yersiz olup reddi gerekirken kabulü ile icra işlemlerinin bozulmasına, icra memurunun tahliyeye ait kararının ortadan kaldırılmasına karar verilmesi isabetsizdir.

2- Alacaklı vekili yeniden merciye başvurmakla, 1983/8 esas sayılı dosya açılmış ve bu dosyada alacaklı vekili 1983/7 sayılı dosyada verilmiş merci kararının kaldırılmasını istemiştir. Merci ise esasa ilişkin gerekçelerle isteğin reddi yolunda karar tesis etmiştir. Temyize konu olan bu son karardır. Bir merci kararı aynı merci tarafından ikinci bir kararla ortadan kaldırılmaz, ilk karar aleyhine temyiz yoluna gidilmelidir. Son merci kararı bu nedenle ve sonucu bakımından doğrudur.

SONUÇ : 1- Yukarıda açıklanan gerekçeye göre, alacaklı vekilinin 1983/7 sayılı merci dosyasına ait 6.6.1983 tarihli kararına yönelik temyiz itirazının kabulü ile yukarıda (1) numaralı bentde yazılı nedenle İİK'nun 366 ve HUMK'nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),

2- Alacaklı vekilinin 15.6.1983 tarihli karara yönelik temyiz itirazlarının reddi ile anılan karar sonucu bakımından doğru olmakla İİK'nun 366 ve HMUK'nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA7, 500 lira onama harcının temyiz edenden alınmasına peşin harcın mahsubuna bakiye kalmadığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 15.12.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Karakoçan İcra Tetkik Mercii'nin 6.6.1983 tarih ve esas; 1983/7, Kararı; 983/4 sayılı kararı, kiralayan alacaklı Ali Oral vekili Av. Şinasi Özen'e 6.6.1983 tarihinde tebliğ edilmiş, adı geçen vekil bu kararı 8.6.1983 tarihinde ve süresinde temyiz etmiş, tetkikmercii, bu başvuruyu HUMK'nun 432/4. maddesine göre inceleyerek temyizi kabil olmayan bir karara ilişkin bulunduğu gerekçesiyle red etmiş ve 18.6.1983 tarihli red kararını da 9.6.1983 tarihinde temyiz eden vekiline tebliğ etmiştir. Bu karar temyiz edilmemekle kesinleşmiştir.

Tetkik merciinin temyiz başvurusunu, İİK'nun daha özel nitelikteki 365. maddesi yerine HUMK'nun 432/4. maddesine göre incelemesi, sonucu etkili değildir. Zira her iki kural da esasta aynı niteliktedir.

Açıklanan şu durum karşısında, temyiz edilmemekle kesinleşmiş olan tetkik mercii kararının bozulmasına ilişkin olup dairemiz kararının 1. bendinde yer alan görüş ve sonuca katılmıyorum.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972