 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1983/6760
K: 1983/8259
T: 01.11.1983
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekilleri tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 1.7.1983 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 21.5.1982 tarihli takip talepnamesine göre alacaklı banka, taraflar arasındaki anlaşmanın 4. maddesine dayanarak alacak miktarına % 39 üzerinden işleyen faiz miktarını da ilave ederek esas alacak birlikte takip tarihinden itibaren (3.855.120) TL üzerinden ve buna da ayrıca % 39 faiz hesaplanmak suretiyle tahsil isteğinde bulunmuştur. 49 örnek ödeme emri 10.6.1982 günü ve 27.5.1982 tarihlerinde tebliğ edilmesine rağmen borçlular vekili süresi geçtikten sonra 12.11.1982 tarihinde icra memurluğuna müracaat ederek tutanakla belirli şekilde faiz oranına, faize faiz yürütülemeyeceğine ve avukatlık ücretine dair itirazda bulunmuştur.
1-Faiz oranına ve faize faiz yürütülemeyeceğine dair borçlu vekilinin itirazı süresinde yapılmadığı için kesinleşen takibi etkilemez.
İcra memurunun 15.11.1982 tarihli kararın bunun hilafına olan kısmı yerinde değildir. Alacaklı vekilinin faiz oranına, faize faiz yürütülemeyeceğine dair borçlular vekilinin itirazı doğrultusunda karar veren icra memurunun bu işlemine yönelik şikayetin kabul yerine reddedilmesi isabetsizdir.
2- İİK'nun 138. maddesine göre vekil ile yürütülen takipde vekalet ücretinin miktarı alacaklı ile borçlu arasında yapılmış sözleşmeye bakılmaksızın icra memuru tarafından Avukatlık Ücret Tarifesine göre hesaplanır. Bu şekilde takdir ve tayin edilen avukatlık ücreti, takip masraflarına dahil edilir. İİK'nun anılan bu hükmü kamu düzeni ile ilgili olup bu konudaki itiraz ve şikayet süreye tabi tutulamaz ve her zaman yapılabilir.
İcra memurunun 15.11.1982 tarihli şikayet konusu kararının avukatlık ücreti ile ilgili uygulamaya ait kararı yasaya uygun olup açıklanan nedenlerle bu konudaki alacaklı banka vekilinin şikayetinin reddedilmesi isabetlidir.
O halde merci kararı sadece yukarda bir numaralı bentde yazılı nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ : Açıklanan durum karşısında alacaklı vekilinin kısmen yerinde görülen temyiz itirazının kabulü ile merci kararının yukarda bir numaları bentde yazılı gerekçe ile İİK'nun 366 ve HUMK'nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 1.11.1983 gününde, oybirliğiyle karar verildi.