 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1983/5457
K: 1984/44
T: 17.01.1984
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 1. Ticaret Mahkemesince verilen 18.6.1983 tarih ve 197-378 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla işin gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili, müvekkiliyle dava dışı Türkiye Demir İşletmeleri Kurumu Gn. Md. arasında düzenlenen 9.9.1978 tarihli sözleşmeyle Acli Maden Sitesi Yapımı işini müvekkili şirketin yüklendiğini, bu sözleşmenin 4 üncü maddesi uyarınca kontrolün dava dışı kuruma ait olduğu halde, 1982 Ağustos ayında dava dışı kurumca kontrollük görevini davalı şirkete verdiğini, buna karşı müvekkilince itiraz edildiği halde dava dışı kurum ve davalı tarafından nazara alınmadığını ve davalı tarafından düzenlenen istihkak ve faaliyet raporlarında müvekkilince yapılan işlerin kötülendiğini ve müvekkilinin ticari itibarının zedelendiğini, bu hususların rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek bu haksızlığın tesbitiyle önlenmesine karar verilmesini ve fazlaya dair hak saklı kalma kaydıyla (5.000.000) lira maddi, (20.000.000) lira manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde müvekkilinin inşaat sahibi dava dışı kurumda kontrolluk hizmeti ile görevlendirildiğini, bu hususun kurumun yasal hakkı bulunduğunu, davacının uğradığını iddia ettiği zarar bakımından kurum aleyhine dava açtığını ve o davanın derdest olduğunu, esasen kontrollük görevinin yerine getirilmesinde haksız rekabet davacı açılamayacağını, haksız rekabet unsur ve koşullarının olayda mevcut olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, ibraz edilen sözleşmeler ve diğer belgelere dayanılarak davalının davacı inşaat sahibi kurum ile yaptığı hizmet sözleşmesine istinaden yaptığı kontrolluk hizmetinden dolayı ve tarafların da ayrı sahalarda faaliyet göstermeleri nedeniyle haksız rekabet oluşmayacağı gibi, şayet bundan doğan bir zarar var ise bunun sorumlusunun davalı değil, dava dışı kurum olması gerektiği düşüncesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 17.1.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.