 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1983/4795
K: 1983/4739
T: 03.11.1983
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Gelibolu Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 22.3.1983 tarih ve 36-77 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin davalıya vermiş olduğu mal karşılığı 18.7.1973 vadeli senetle 68.000 lira alacaklı olduğunu, borcun ödenmemesi üzerine davalı hakkında icra takibi yapılmış ise de, takibe itiraz edildiğini belirterek 68.000 lira alacağın kanuni faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takibin dayanağı olan bononun üç yıllak zamanaşımına tabi olduğunu, vade tarihinden itibaren üç yıllık süre geçtiğinden davanın zamanaşımına uğradığını, diğer taraftan senet bedelinin müvekkili tarafından davacıya ödendiğini, taraflar arasındaki ticari ilişki nedeniyle yapılan ödemelerin borçlarından fazla olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu, icra dosyası ile toplanılan deliller dayanak yapılarak davacının ticari defterlerinde dava konusu senetle ilgili bir kayıt bulunmadığı ve vade tarihi itibariyle de senedin zamanaşımına tabi olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı ödeme def'inde bulunmuş ve savunmasını davacının defter kavıtları ile kanıtlayacağını bildirmesi üzerine mahkeme davacı defterleri üzerinde inceleme yaptırılıp, davacının davalıda 72.687.26 lira alacağı olduğu tesbit edilmiş bulunmaktadır. Davacı mücerret senede müsteniden dava açmış olmayıp temel borç ilişkisine dayanmış ve bu hususu 18.6.1981 tarihli oturumda da tekrarlamış olduğuna göre T.T.K.nun 683/1. maddesi uyarınca davacıya tamamlayıcı yemin verilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken senedin zamanaşımına uğradığından bahisle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve hüküm bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 3.11.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.