DAVA : Davacı, davalıya ait işyerinde devamlı olarak 1965 ila 1980 tarihleri arasında ücret karşılığı geçen çalışmalarının tesbitine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, isteğin kabulüne karar vermiştir.

Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik hakimi Suna Memlük tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

KARAR : Davalı belediye, verilen hükmü belediye bütçesinin yargı giderleri faslında ödenek bulunmaması nedeniyle süresinde temyiz edemediklerini ileri sürmüş ve eski hale getirme isteğinde bulunarak temyiz incelemesinin yapılmasını istemiştir. Şu hale göre, isteğin yasal dayanağı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 169. maddesi olup, anılan maddenin son bendi uyarınca ve isteğin Yargıtayca incelenmesi gerekir. Ancak, 2494 sayılı Yasa ile hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesinde yapılan değişikle güdülen amacın bir yönden dahi olsa, davaların tezelden sonuçlandırılması, bir bakıma, Yargıtayın çok yoğun bulunan işlerinin az da olsa hafifletilmesine yönelik olduğu kuşkusuzdur. Davanın Yargıtay aşamasındaki -eski hale getirme isteği hallerinde de yapılacak iş- sonuç olarak temyiz isteğinin süresinde olup olmadığına karar vermekten ibarettir. Hal böyle olunca da, süre incelemesi bakımından 169. maddenin son bendi ile 432. maddenin 4. fıkrası birbirine koşut (paralel) sayılır. Bu bakımdan temyiz safhasında da olsa, mahkemeye eski hale getirme isteğini inceleyebilmek yetkisini tanımamak az önce açıklanan amaca ters düşer. O halde, mahkemenin eski hale getirme iseğini yerinde görmeyerek temyiz dilekçesini süre yönünden reddetmesinde isabetsizlik yoktur.

Gerek bu, gerekse hüküm yerinde gösterilen sebeplere göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle Usul ve Kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 3.11.1983 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Davalı Usulü Muhakemeleri Kanununun 169 ncu maddesinin son bendi,temyiz süresinin geçirimesi nedeniyle eski hale getirme istekleri hakkında karar verme görevinin Yargıtay'a ait bulunduğunu hükme bağlamaktadır.Anılan maddenin göreve ilişkin bulunduğu hükme bağlamaktadır.Anılan maddenin göreve ilişkin bulunduğu,sözünden ve özünden hiç bir yoruma yer bırakmayacak biçimde açıkça anlaşılmaktadır.Giderek usulün göreve ait hükümlerinin kamu düzeni ile ilgili bulunduğu da tartışmasızdır.Görevi belirleyen maddelerin,sonradan çıkan ve değişikliği içeren yasalarla üstü örtülü (zımni) bir şekilde ortadan kaldırıldığı kabul edilemez.Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununu değiştiren 2494 sayılı Yasa açıkça 169 ncu maddeye el sürmediğine göre bu madde aynen geçerliliğini korumaktadır.Burada 432 nci maddenin 4 ncü fıkrasını uygulamak, görevle ilgili hükümlerde "kıyas" kuralının işletilmesine yer vermeyi gerekli kılar.Oysa 5.12.1977 tarih ve 4/4 sayılı İçtihadi Birleştirme kararı,görevle ilgili maddelerin genişletilerek yorumlanamayacağını,kıyas yoluna gidilemeyeceğini belirlemektedir.Açıklanan bu nedenlerle görevsizlik sebebiyle hükmün bozulması ancak ileri sürülen hususların eski hale getirme isteğini haklı kılacak sebeplerden bulunmaması nedeniyle dairece temyiz isteğinin süre yönünden reddedilmesi oyundayım.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972